Wjele rěči so lětsa wo kubłanju – we wobłuku nastorkow foruma iniciatiwnikow za Serbski sejm, kotryž wotmě so spočatk lěta, w zwisku z wobmjezowanej ličbu dorosta za wučerstwo abo hladajo na najnowše wobaranja přećiwo minimalnym ličbam šulerjow a lětniki přesahowacej wučbje serbšćiny w Delnjej Łužicy. Wšitke diskusije maja ze spěchowanjom serbskeje rěče a z městnami z jeje rewitalizaciju činić. Zo pobrachuje za poslednju porjadna strategiska koncepcija, na to wšelacy wědomostnicy a druzy akterojo hižo lěta dołho skedźbnjeja. Leoš Šatava podawa w zawodnym přinošku junijskeho Rozhlada swoje „Barcelonske impresije“ z mjezynarodneje konferency wo rewitalizaciji indigenych a minorizowanych rěčow. Z dalšimi přinoškami wěnuje so Rozhlad tworjacemu wuměłstwu, architekturje, basnistwu, dźiwadłu, hudźbje a politiskim hibanjam.
Čitajće rozmołwu z konkretnym wuměłcom Reinhardom Royjom, kotrehož twórby su tuchwilu w awstriskim Linzu wustajene.