Před třomi tydźenjemi je so šulske lěto započało a šwita nowačkow nětko do šule chodźi. Sobu jako prěnje wuknu dźěći jednotliwe pismiki, zo bychu so prawje bórze do čitanja a pisanja dać móhli. Serbski alfabet­ je tež był zakład za nowowstku Alfonsa­ Frencla. W publikaciji z titulom „Mój serbski słownik“ wěnuje so wón wosebje woteznatym a njewšědnym serbskim wurazam a podawa zajimowanemu čitarstwu na popularne wašnje dohlad do stawiznow rěče. Swěrni čitarjo Frenclowych knihow pak njetrjebaja so bojeć. Daloki­ swět, wo kotrymž wě awtor stajnje na tak putace a nazorne wašnje rozprawjeć, so tež w aktualnym wudaću jewi. Wšako njeje so wón jeničce z maćeršćinu zaběrał, ale rysuje tež zajimawe paralele k druhim rěčam a krajam.