Wustajeńca w Budyskim Serbskim muzeju wobswětla wuznam ewangelskeho žiwjenja za wuwiće kultury

Bože słowo w maćeršćinje – tele žadanje Martina Luthera tworješe srjedźišćo reformacije. Pjeć lětstotkow je mjeztym nimo. Najwjetši čas tuž, zo sej Serbja wuwědomjeja, kajki wuznam je tónle swět spowalacy podawk tež za wuwiće serbskeje kultury měł: započatk serbskeho pismowstwa přez ewangelskich duchownych. Njedźelu wotewru w Budyskim Serbskim muzeju wustajeńcu, kotraž to wobswětla. A kak swjate móže serbske Swjate pismo tež w njeswjatym wobłuku muzeja być, bě na medijowej prezentaciji wustajeńcy pytnyć. Tam spjećowaše so restawrator Jan Bart přeću kameroweho teama telewizijneho sćelaka, witrinu z prěnjej, w (delnjo)serbskej rěči ćišćanej knihu – katechizmom fararja Albina Mollera z Tšupca (1541–1618) z lěta 1574 – wotewrěć. Riziko bě jemu přewulke, zo so přez telko ludźi nastata špatna mikroklima w stwě negatiwnje na rěčny pomnik serbstwa wuskutkuje.