Zrudźaca powěsć so po Łužicy rozšěrja, zo je angažowana serbska wučerka Christa Elina 68lětna 11. junija w Choćebuzu nahle zemrěła.

Dopominam so na kónc awgusta 1974. Jako nowačcy 9. lětnika tehdyšeje Choćebuskeje Serbskeje rozšěrjeneje wyšeje­ šule „Marjana Domaškojc“ smy so w přihotowanskim tydźenju ze serbšćinu, delnjoserbšćinu, zeznajomili. Jazyk so ćežko wjerćeše. A z dźensnišeho wida tak jednore słowo kaž „njeźela“ prawje wurjekować bě žno wuspěch. Christa Elina pak nas zas a zaso pohonješe. A to bě zasada jeje skutkowanja jako wučerka serbšćiny: Na zaměrne, ale přećelne wašnje­ swoju maćeršćinu sposrědkować. Naš lětnik njebě prěni, w kotrymž młoda wučerka za serbšćinu a rušćinu wuwu­čowaše. Naša rjadownja pak běše prěnja, za kotruž bě Christa, kaž ju pozdźišo mjenowachmy, zamołwita jako rjadowniska wučerka. Styki přez lěta njepopušćichu, wostachu wuske. Słušachmy hromadźe, skoro 39 lět dołho po abiturje.