Budyski Serbski muzej přeprošuje wot zańdźeneho tydźenja na wustajeńcu „Kusk žiwjenja – K 100. narodninam spisowaćela Jurja Brězana“. Wujimki z narěče kuratorki wustajeńcy Andreje Pawlikoweje swědča wo wobšěrnym rozestajenju ze sławnym awtorom.
Znaty epilog z Jurja Brězanoweho romana „Krabat“ słuša do kwintesency jeho poselstwa na potomnistwo. Łužica – swět wobsteji z mnóstwa małych žórłow a rěkow, z kotrychž so morjo swěta sformuje, kotrež njeby było bjez Saktule to, štož wone je.
Naš čas wulkeje změny pyta za wotmołwami, kiž něchtóžkuli tež w mudrych knihach namaka. Jurij Brězan je naš sławny spisowaćel, kiž je sej mysle wo serbskim swěće a jeho přichodźe činił. Wón njese powěsć wo Serbach do swěta, tež dźesać lět po smjerći.