Wo předstajenju oratorija „Serbske jutry“ w Drježdźanskej katedrali
Krasne zwuki zwonow Drježdźanskeje katedrale, bywšeje Dwórskeje cyrkwje, zahajichu derje wopytane předstajenje oratorija „Serbske jutry“ komponista Jana Cyža a tekstoweje awtorki Chrysty Meškankoweje. Na to započa so swjatočna uwertira ze swětłymi zynkami dujerjow połnych napjatosće kaž tohorunja z krótkimi melodiskimi změnami tež smyčkarjow, tak zo hudźba wulku cyrkwinsku rumnosć na wulkotne wašnje pjelnješe.
Tež dalše hudźbne detaile njedachu připosłucharja na jednoće twórby z wonkownym ambientom dwělować, wšako přetwori so krótkomotiwika ke choralowym wobłukam, zesylnjenym přez rołowe zwony połne symboliki. Na to slědowaše prěni wjeršk: Po słowach 96. psalma zanjesechu něhdźe sto spěwarkow a spěwarjow kaž tež štyrjo wokalowi solisća z přewodom orchestra w serbskej rěči hłuboko hnujacu chwalbu Boha na jara awtentiske wašnje, a to nic jenož w narodnej drasće wustupowacych žonow dla.