Kaž za mnohich čitarjow, tak je so lětni dowolowy čas tež za redakciju Rozhlada pominył a hižo za tydźeń dóstanjeće přichodne wudaće kulturneho časopisa. Dowolowe začuće swobody a wočerstwjenja pak njech hnydom njerozpłunje, hačrunjež wěnuje so jedna z temow septemberskeho čisła zabyću a rozžohnowanju.
W interviewje předstaja Rozhlad medijowu wuměłču Frauke Rahr, kotraž rozestaja so w jednym ze swojich dźěłow ze zabyćom jako stratu a wolóženjom. Nimo toho rozprawja wo nastaću dalšeje twórby, krótkofilma-portreta wobydlerki Rownoho. Tohorunja w srjedźnej Łužicy, mjenujcy njedaloko Miłoraza, steji pomnik za tak mjenowanu protestantku, kotraž dopominaše na reformaciju. Wo rozžohnowanju z njej a z pralěsom Běła Woda piše Ruth Mroskec.
Spěšnemu zabyću zadźěwaja mjena, pokazowace na stawizny regiona a jeho wobydlerjow. Dwě recensiji wěnujetej so mjenam, jedna atlasej delnjoserbskich wosobowych mjenow Waltera Wenzela z lěta 2015 a tamna lětsa w Rěčnym centrumje WITAJ wušłej brošurje Tima Meškanka wo serbskich předmjenach.
