Tingleff/Tinglev (haa/SN). Tež, štóž so w Němskej šuli Tingleff njewuznawa, by wčera připołdnju puć do šulskeje kuchnje namakał. Wšako je w pjecy pražaca so kačka tajku dobru, wabjacu wóń wuprudźała. Kačku – samoplahowanu, samozarězanu a -skubanu – běchu Serbja z domizny do Danskeje na zhromadnu warjensku akciju ze Sewjeroschleswigčanami sobu přiwjezli. Jedna to z mnohich akcijow we wobłuku tamnišeho Serbskeho lěta, kotrež bě Serbowka Kristin Heelemanec w zwisku z praktiskim lětom pola němskeje mjeńšiny w Danskej zhromadnje z kulturnym konsulentom Uffe Iwersenom planowała. Byrnjež runje zakónčace dźěło za studij pisała, bě wona wčera tež pódla.
Chrósćicy (RS/SN). Starosćiwje je so Serbski muski chór Delany na swojim nazymskim koncerće minjenu njedźelu na Chróšćanskej Krawčikec žurli na zjawnosć wobroćił. „Mamy ćeže pobrachowaceho dorosta dla. Njewěmy, kak dołho móžemy hišće serbsku musku chórowu hudźbu poskićeć. Tohodla pytamy nuznje nowych spěwarjow“, wobkrući předsyda chóra Janek Wowčer po koncerće.
Minjenu njedźelu njepřeswědčichu pak mužojo jeno ze znatymi serbskimi, němskimi, słowakskimi a ruskimi pěsnjemi, ale tež z tej abo tamnej překwapjenku. Tak předstajichu hakle třeći króć na koncerće kěrluš „Strowa sy, Marija“, kotryž bě Jan Pawoł Nagel za muski chór a tenorowe solo wobdźěłał. Na klawěrje přewodźeše muži Budyska pianistka Gina Henčowa, tenorowe solo přewza Janek Wowčer. Dokelž njebě so z mnohich přičin poradźiło mału skupinu chóra zestajeć, su sej „bratra“, spěwnu skupinu Přezpólni, na koncert přeprosyli. Woni zanošowachu pěsnje, kotrež běše Jan Arnošt Smoler zezběrał, a złožowachu so na tajke, kotrež su za kónčiny wokoło Chrósćic a Pančic-Kukowa zapisane.
Slepo (JoS/SN). Jako bě so před dźesać lětami z jónkrótneho projekta skupina Rowniske glosy zrodźiła, drje njemóžachu sej jeje čłonki předstajić, zo dźesać lět pozdźišo cyły nazymski koncert wuhotuja. Tón je so minjenu njedźelu w Slepjanskim Serbskim kulturnym centrumje wotměł. Wot wšeho spočatka je Rožamarja Šenkarjowa nawodnica spěwneho ćělesa, wo narodnu drastu jeho čłonkow stara so Elisabeth Heinzowa. Tuchwilu přisłuša Rowniskim glosam dwanaće spěwarkow, najmłódša je 27, najstarša 85 lět.
Budyšin (SN). Pod hesłom „Bóśon z Mósta“ je nětko prěnja kniha basnika Fryca Liba w LND wušła. Zběrka wobsahuje 96 basnjow a hrónčkow, mjez nimi tež někotre w němskej rěči. Ilustrowała je ju w Lipsku bydlaca wuměłca Marion Kwicojc, pochadźaca z Bórkowow.
Fryco Libo, kiž bě delnjoserbšćinu wot wowki wuknył, pisa basnje hižo wot młodych lět a bě čłon kruha za młodych awtorow pod nawodom Kita Lorenca.
Spěchowanske towarstwo za Serbski muzej Choćebuz bě na wopomnjenske zarjadowanje k česći wuznamneho historikarja, literarneho wědomostnika a wučerja dr. Frida Mětška minjeny pjatk do tamnišeho měšćanskeho muzeja přeprosyło. Zhladujemy lětsa na stote posmjertne narodniny Mětška.
Choćebuz (KF/SN). W lawdaciji spominaše předsydka spěchowanskeho towarstwa muzeja dr. Madlena Norbergowa na dalšeju wuznamneju Serbow Jurja Brězana a Herberta Nowaka, kotrajž byštaj lětsa tohorunja stote narodniny swjećiłoj. Wo přećelstwje jeje nana z Mětškom wona praješe: „Wonaj staj na polu serbskeje rěče dźěłałoj hromadźe. Přeco, hdyž chcyše Frido Mětšk něšto wo Delnjej Łužicy wědźeć, bě naš nan pomhał. Sym Frida Mětška hišće wosobinsce zeznała, a moja sotra Wanda přebywaše tam tež někotre razy w prózdninach. Dźensa so zwiski dale wjedu: Mój bratr Mato je přećel Jura, syna Frida Mětška.“
Šesty raz wotmě so sobotu we Wojerowskej Kulturnej fabrice (KuFa) filmowy swjedźeń „Sydom mjeńšin“. Pask „Music“ Kristin Neubecker je ekspertow přeswědčił. Publikum pak měješe film „Twoje město“, kooperaciju KuFa a Lessingoweho gymnazija, za najlěpši.
Wojerecy (MFü/SN). Što byštaj swět a čłowjek byłoj, by-li hudźba womjelkła? Za tam praša so Kristin Neubecker w swojim kedźbyhódnym filmowym debiće „Music“. Chce wědźeć, što by wot njeje zbyło bjez hudźby, nošerki jeje dopomnjećow. Film je za čas praktikuma w KuFa za jeje žiwjenjoběh nastał, wuswětli studentka medijowych wědomosćow a doda: „Sym jón tež činiła, zo bych swojemu nanej pokazała, kak jara jeho lubuju.“
Radwor (SN/MkWj). Tójšto ludźi přiwabiło je zawčerawšim, njedźelu, přeprošenje na lětuši nazymski koncert na žurli Radworskeho hosćenca „Meja“. Zamołwići dyrbjachu samo přidatne stólcy nastajeć, zo by kóždy wopytowar na kopaće pjelnjenej žurli městno měł.
Koncert wuhotował je tónkróć dorost za 1. serbsku kulturnu brigadu Serbskeho gymnazija Budyšin. Konkretnje běchu to dźěćacy chór pod nawodom Bernadett Hencyneje, rejwarjo, kotrychž wuwučuje Constanze Wendisch, kaž tež instrumentalni solisća.
Hórki (aha/SN). Do cyłkownje wot Załožby za serbski lud planowanych lětušich 14 nazymskich koncertow w Hornjej a Delnjej Łužicy je Serbski folklorny ansambl Wudwor a z nim spěwna skupina Přezpólni cyłkownje pjeć razow zapřijaty. Minjeny pjatk, na předwječoru Hórčanskeje kermuše, móžeše woblubowanej kulturnej cyłkaj předsydka tamnišeho agilneho wjesneho towarstwa Katharina Jurkowa na žurli Smolic statoka witać. Po tym zo běchu Hórčenjo loni w swojej wsy prěni raz ze skupinu Wólbernosće wuhotowane zarjadowanje dožiwili, su so lětuše naročne wočakowanja wjace hač 50 wopytowarjow znowa spjelnili. K zazběhej zarejwa šěsć porow dorostoweje skupiny – holcy w katolskej narodnej drasće – polonezu a na to štyri pory wulkeje skupiny temperamentnu Cypowu reju.
W nowym Rozhledźe čaka na čitarja znowa pisana paleta přinoškow. Dušan Šołta praša so hladajo na septemberske rozestajenja mjez tudyšimi namócnymi a ćěkancami w Budyšinje za tym, kak móžemy z njeměrom wobchadźeć. Julija Šmidtojc rozkładuje, čehodla so runje tema ćěkancow w Němskej za wuknjenje serbskeje rěče hodźi a kak móžeš lyriku w dźěle ze šulerjemi zasadźeć. Dalši lyriski tekst Fryca Liba „Spomnjeśe“ njech wubudźi zajim za jeho nowu zběrku delnjoserbskich basni „Bóśon z mosta“.
Z mytologiju je so Wojciech Wochna zaběrał. Wón předstaja Radegasta z wida wuměłskich mytologow. Na zakładźe atributow Radegasta na rozdźělnych grafikach a reliefach přepytuje Wochna, hač mějachu Słowjenjo jeho za boha.
Měrćin Wjenk wěnuje so w swojim přinošku najaktiwnišej band serbskeje twjerdeje hudźby, DeyziDoxs z Wotrowa. Zhladuje na stawizny skupiny, jeje hudźbu a runje tak na teksty a temy, kotrež wona w spěwach wobjednawa.
Zjawny přednošk wčera w Rörscheidtowej bašće zaběraše so z prašenjom, kajke bě połoženje dorosta ewangelskich fararjow we 18. lětstotku. K tomu předstaji referent Friedrich Pollack ze Serbskeho instituta žiwjenje fararja Johanna Petricha.
Budyšin (CS/SN). Pjeć króć bě so Johann Petrich wot lěta 1787 do 1808 njewuspěšnje wo městno ewangelskeho fararja požadał. Posledni raz – to bě hižo nimale połsta – prócowaše so wo městno fararja w Kotecach pola Wósporka a njeměješe hižo šansu młódšeje konkurency dla. Kaž Friedrich Pollack přitomnym wčera wuswětli, bě cyklisce widźane jónu wjac a jónu mjenje akademikarjow. Při sylnišim naprašowanju, dokelž bě snano farar schorjeł abo wumrěł, zapisowaše so na teologiskich a filozofiskich fakultach wyšich šulow abo uniwersitow wjace kandidatow. Wjacori z nich njejsu nihdy farske městno we wosadach dóstali.