Sociokulturny centrum „Při Krabatowym kamjenju“ nabywa hódnotu z pomocu pućowacych rjemjeslnikow

Wot 6. junija přebywa mjeztym wjace hač dwaceći z połsta přizjewjenych wandrowskich při Miłočanskej skale. W tamnišim sociokulturnym centrumje „Při Krabatowym kamjenju“ wotměwaja woni swoje 22. kamjenjowe zetkanje. Dwě njedźeli chcedźa tam mužojo a žony dźěłać. W Hornjej Łužicy dotal jónkrótne zetkanje so z 3. hornjołužiskej akciju wuměłstwoweho busa 18. a 19. junija zakónči.

Wilhelm Szewczyk

Mittwoch, 08. Juni 2016 geschrieben von:
Dźens před 25 lětami zemrě w Katowicach pólski spisowaćel, publicist, přełožer a horliwy přećel Serbow Wilhelm Szew­czyk. „Wón je mnohe basnje a prozowe twórby serbskeje literatury do pólšćiny přełožił a takle našemu mjenu wulke słužby­ wopokazał,“ rěkaše w kondolencnym lisće Zwjazka serbskich wuměłcow. W Hornjej Šleskej rodźeny Polak wozjewi 1932 swoju prěnju baseń „Kochaj śląską, ziemię,“ a běše redaktor měsačnika Fantana. Po lěće 1945 bě sobudźěłaćer a zamołwity redaktor časopisow Odra, Przemiany, Życie Literackie a najdlěje Poglądow. Szewczyk wudźeržowaše wuske přećelske styki ze Serbami, předewšěm ze spisowaćelemi, witaše jich často w Katowicach a bě tež we Łužicy. Wón wozjewi a přełoži něhdźe 50 dźěłow wo Serbach a našej literaturje. Z jeho pjera su knihi kaž „Podróż na Łużyce“ (1973) a wo swojich zetkanjach z nowinarku a basnjerku Minu Witkojc „Portret Łużyczanki“ (1948), „Wječor z Minu Witkojc“ (1976 w LND) a delnjoserbska wer­sija 1977 w LND kaž tež „Lawa kćěje a druhe­ powědančka“ (LND 1978). Manfred Laduš

Němsko-čěske žurnalistiske myto

Mittwoch, 08. Juni 2016 geschrieben von:

Praha/Drježdźany (SN/at). Wubědźowanje wo Němsko-čěske žurnalistiske myto je wot 1. junija prěni raz wupisane. Wo tym informuja zarjadowarjo – Němsko-čěski fonds přichoda, Zwjazk čěskich žurnalistow (Syndikát novinářů) a Zwjazk žurnalistow Němskeje (DJV).

Wot 1. julija 2015 do 30. junija 2016 wozjewjene přinoški w kategorijach tekst, awdio a multimedia hodźa so hač do 31. julija zapodać. Tři fachowe juryje rozsudźa potom wo dobyćerjach, kotřiž maja so klětu w januarje wuznamjenić. Mytuja stajnje najlěpši čěski a němski přinošk w mjenowanych kategorijach. Wosebite Myto Mileny Jesenskeje spožča za němski a čěski přinošk z aktualnym poćahom, kotrejž wěnujetej so na wurjadne wašnje ciwilnej kuraži kaž tež multikulturnemu dorozumjenju a tolerancy mjez woběmaj krajomaj a jeju zhromadnemu žiwjenju w Europje.

Z Němsko-čěskim žurnalistiskim mytom chcedźa zarjadowarjo nowinarjow we woběmaj krajomaj posylnić, zo bychu bjez předsudkow a diferencowanje wo susodnym kraju rozprawjeli a tak k tomu přinošowali, zo by so dorozumjenje mjez krajomaj polěpšiło.

W mjeńšinowych rěčach wusyłać

Mittwoch, 08. Juni 2016 geschrieben von:

Tinnum (SN). Přinoški w frizišćinje, danšćinje kaž tež w rěči Frizow na kupje Sylt, sölring, su wobstatk lokalneho rozhłosoweho programa Syltfunk–Sölring Radio. Program wusyłaja jako prěni koncercielny swojeho razu w Schleswigsko-Holsteinskej wot 1. junija na žołmje UKW, na frekwencomaj 88,1 MHz a 100,3 MHz. W studiju w Tinnumje je redakciski team podawk z mnohimi hosćimi swjećił.

Kaž jednaćel Syltfunka Stefan Hartmann rjekny, „je jedyn zaměr tón, ludźom hišće njeznate rěče zbližić“. To je sobudźěłaćerjam wulke wužadanje. „Mamy so njesměrnje prócować, zo bychmy wotemrěću tychle rěčow zadźěwali a jich rozšěrjenju polěkowali.“ Runje tak chcedźa so temam kulturneje mnohotnosće přiwobroćić, kotrež z rěču zwisuja.

Dotal bě Sölring Radio jenož w interneće słyšeć. Medijowy wustaw Hamburg/Schleswigsko-Holsteinska bě loni w juliju medijowej towaršnosći Syltfunk wusyłanske kapacity UKW připokazał. Program zboka mainstreama wusměrja so na wobydlerjow kaž tež na turistow.

Susodow lěpje rozumić

Mittwoch, 08. Juni 2016 geschrieben von:
Prěni lětnik wubědźowanja wo Němsko-čěske žurnalistiske myto je wuwołany. To je dawno načasu, někotři nětko zawěsće měnja. Nimale dwaceći lět po tym zo bu 1997 Němsko-pólske žurnalistiske myto prěni raz spožčene, připóznawaja žurnalistiske dźěło nětko tež w konteksće němsko-čěskich wobstejnosćow. Puć do tajkeho myta njebě lochki. Ale wjelelětne prócowanja, tež z podpěru sakskeje statneje kenclije, su so skónčnje wudanili. Wot wšeho spočatka bě so sakski Zwjazk žurnalistow Němskeje sobu wo to prócował, tajki format wutworić. Nochcyše so z tym wotnamakać, zo so žurnalistiske skutkowanje nastupajo němsko-pólske styki zjawnje připóznawa, němsko-čěske wobstejnosće pak zboka wostawaja. Zahubne stawizny 20. lětstotka a zhromadne čłonstwo w Europskej uniji su bohate žórła za žurnalistiske­ dźěło, zo bychu so susodźa lěpje zrozumili. Axel Arlt

Jan Pjech

Dienstag, 07. Juni 2016 geschrieben von:
8. junija před 275 lětami zemrě duchowny Budyskeje Michałskeje wosady Jan Pjech, kiž bě so 5. nowembra 1707 wobchodnikej w tehdy ryzy serbskim Wjelećinje narodźił. Po maturiće w Budyšinje studo­waše wón teologiju w Lipsku a bě aktiwny čłon tamnišeho Serbskeho prědarskeho towarstwa. 1731 powołachu jeho za diakona Budyskeje Michałskeje wosady, w kotrejž je lětdźesatk zasłužbnje skutkował. Farar Pjech bě nadarjeny prědar, mnohe jeho prědowanja buchu ćišćane. Wón zeserbšći nabožne spisy a tójšto kěrlušow.­ Pjatnaće z nich je w lěta 2010 w LND wudatych Spěwarskich za ewangelskich Serbow, mjez nimi „Jezus, moja nadźija“ a Paula Gerhardtowe kěrluše kaž „Hlej, swěće, hladaj horje“, „Ćehń nutř do swojoh hrodu“ a „Hlej, tam dźe Bože jehnjatko“. Pjech postara so 1736 wo nowonakład Noweho zakonja a měješe wažny podźěl na nowowudaću Serbskich spěwarskich fararja Jana B. Kühna. Najznaćiši wšak bě Pjech załoženja po nim pomjenowaneje serbskeje knihownje Michałskeje wosady dla, kotraž pak je so bohužel zhubiła. Manfred Laduš

Serbski spěw je žiwy

Montag, 06. Juni 2016 geschrieben von:
Sobotu a njedźelu móžachu lubowarjo serbskeho spěwa w Choćebuzu a Budyšinje wosebitu chłóšćenku dožiwić, kotraž drje tak spěšnje wospjetowana njebudźe: dźesać chórow na jednym jewišću. To móžeće sej předstajić, kak mócnje je serbski spěw klinčał. Tole njezačuwachu jenož hosćo w publikumje, ale tež akterojo. Wšitke nitki w horšći měješe při tym předsyda Zwjazka serbskich spěwarskich towarstwow, na kotrehož 25. róčnicu znowazałoženja z koncertom zhladowachmy. Pětr Cyž je swój nadawk wuběrnje zmištrował. Wšitko je derje wotběžało a sobuskutkowacy – spěwarjo w chórach solistki a solisća, dirigenća a hudźbnicy – su wuběrny wukon pokazali a swětej wědźeć dali: Serbski spěw je žiwy! Tónle wuspěch pak zdobom zawjazuje dale skutkować. A to serbske chóry w Hornjej kaž w Delnjej Łužicy zawěsće tež budu, wo tym sym přeswědčeny. Janek Wowčer

Worcyn (CRM/SN). Po přewšo wuspěšnym wustupje Smjerdźečanskeje rejwanskeje skupiny z folklornej skupinu Sprjewjan njedawno w Lipsku zahorichu tući přewšo agilni ludowi wuměłcy minjeny pjatk dźakliwy, ale bohužel poměrnje mały kruh předewšěm staršich Serbowkow a Serbow na wuwróćach serbskeho kraja. Zarjadowar a spěchowar wječora na Worcynskim historiskim hrodźe běše zaso Załožba za serbski lud.

Wjeselo tuteju hólcow na knize je wočiwidne. W dobje modernych elektroniskich nastrojow njeje wopak, swój nós tež raz do zajimaweje knihi tyknyć. A to nic jenož, hdyž přebywaš w Smolerjec kniharni. Foto: SN/Maćij Bulank

Sobotu za tydźeń, 11. junija, přeproša znowa mnohe Budyske kulturne zarjadnišća, wěže, towarstwa a priwatnicy na Dołhu nóc kultury. Logistiskich přičin dla njemóže so Serbski muzej na tymle terminje wobdźělić.

Neuheiten LND