Maximilian Gruber (19) je hižo w młodźinskej redakciji Serbskich Nowin sobu skutkował. Ale tež za Katolski Posoł běše so wospjet pjera jimał. Něhdyši předsyda šulerskeje rady Serbskeho gymnazija a amtěrowacy rěčnik młodźiny biskopstwa Drježdźany-Mišno njeje jenož wjacore lěta na jewišću serbskeho młodźinskeho dźiwadła publikum we wšelakich rólach zwjeselał, ale hižo prěnje kročele na politiskim parkeće kročił: z mandatom Domowiny jako zastupjer serbskeje młodźiny w poradźowacym wuběrku za prašenja serbskeho ludu při zwjazkowym ministerstwje nutřkowneho.
Loni swoju maturu złožiwši rozsudźi so za swobodne socialne lěto we wobłuku biskopstwa za dekanatnu młodźinu we Worklecach a na farje w Chrósćicach. Hladajo na wosebite aktualne wužadanja serbskeho nowinarstwa je Maximilian Gruber rady zwólniwy był, spočatk jutrownika do redakcije Serbskich Nowin zastupić a dwulětny wolontariat započeć.
Budyšink (CS/SN). Hnydom w štyrjoch eksemplarach nowa wopomnjenska tafla za Hadama Bohuchwała Šěracha předleži. „Mać wšitkich taflow“ su wčera na kěrchowje w Budyšinku wotkryli. Na njej stej žiwjenje a skutkowanje serbskeho fararja, přełožerja, spisowaćela a slědźerja wo pčołkach runohódnje w němskej a serbskej rěči předstajenej. Druhu taflu su w Budyšinkskej cyrkwi poswjećili. Ju darja muzejej pčołkow we Weimarje, hdźež hač dotal wo wuznamnym hornjołužiskim wučencu ničo wědźeli njejsu. Krajny rada Udo Wićaz (CDU) bě tutu taflu sponsorował a ju tež sobu poswjeći. Třeću taflu chcedźa klětu w Nosaćicach pola Wósporka nastajić, hdźež bě so Šěrach dnja 5. septembra 1724 narodźił. Štwórta tafla skónčnje ma w słužbje „Pčólneje towaršnosće Šěrach z.t.“ „pućować.
Drježdźany (dpa/SN). Proces wo pokradnjenych juwelach w Drježdźanskim Zelenym wjelbje so nachila. Po słowach rěčnika Drježdźanskeho krajneho sudnistwa chcedźa na dźensnišim jednanju zběranje dopokazow zakónčić. Potom wozjewi sudniska pomoc na dobro młodźiny swoje stejišćo za najmłódšeju wobskorženeju. Za čas njeskutka běštaj dwójnikaj młódšej hač 21. Po tym maja so plaidoyery zahajić. Kónčne słowo změje statne rěčnistwo.
Pad pokradnjenych juwelow w sakskim muzeju 25. nowembra 2019 je jedyn z najspektakularnišich po cyłej Němskej. Tak běchu njeznaći 21 debjenkow z diamantow a brilantow w cyłkownej hódnoće 113 milionow pokradnyli. Wěcna škoda wučinješe jednu milion eurow.
Mjeztym traje proces na Drježdźanskim sudnistwje hižo něhdźe jedne lěto. Wobskorženych je šěsć młodych muži mjez 24 a 29 lětami. Němscy staćenjo znateje z Arabskeje pochadźaceje swójby su juwele pokradnyli a mjeztym wulki dźěl z nich wróćili. Pjeć wobskorženych je padustwo přiznało.
Z wobrazom „Swětłu napřećo“ Maria Ošiki, kotryž k tomu wabi sej časopis do rukow wzać, zahaji so aktualne wudaće Rozhlada. W nim wozjewi so přinošk „Korla Awgust Kocor – Wěrnosć a realita“ Měrka Šołty, kotryž je nastał na zakładźe přednoška lońšeho wědomostneho sympozija Maćicy Serbskeje składnostnje jubilejneho lěta 150. posmjertnin Handrija Zejlerja a 200. narodnin Korle Awgusta Kocora. W nim pokazuje awtor jónu wuznam bywšeho Ketličanskeho wučerja a kantora, kak je so do jeho twórbow zasahnyło a kak so jeho skutkowanje zdźěla hač do dźensnišeho chětro zwjeršnje a wopak hódnoći. Karoline Schneider pak zaběra so z kawrijowymi mušlemi, kajkež na konjacych gratach křižerjow wuhladamy. Wona wobswětluje, po kotrych pućach su so w zažnym srjedźowěku do Europy dóstali, jich wužiwanje, funkciju a woznam.
We wobłuku koncerta pod hesłom „Flächenbrand im Hinterland“ 1. apryla w Budyskim Kamjentnym domje chce skupina DeyziDoxs po dołhej přestawce comeback na jewišću swjećić. Karsten Richter je so ze spěwarjom ćělesa Danielom Bětnarjom rozmołwjał.
Danielo, kajki da je aktualny status DeyziDoxsow? Wšako bě w minjenej dekadźe njesměrnje ćicho wokoło Was. Wustupy wotměwaće mjeztym lědma hdy – a generelnje zda so serbska metalowa kowarnja, wothladajo wot Nukstock openaira, skerje nic wjace telko energije přetrjebać. Ma to wšitko něšto z klimowej krizu činić?
Budyšin (SN/bn). Wot lěta 2005 wuhotujetej Serbski ludowy ansambl a Smochčanske kubłanišćo swj. Bena kóždolětnje „Hudźbny swjedźeń Smochćicy“. Na wječorach, kiž su tematisce na wěsty wuzwoleny kraj wusměrjene, předstaja orchester, chór a balet SLA twórby reprezentatiwnych komponistow woneho kraja. Zdobom zhonja wopytowarjo zajimawostki dokoławokoło tworjenja tychle wuměłcow.
Wjerški swjedźenja pak su „jeničce za tónle swjedźeń stworjene choreografije kaž tež spěwni solisća. Kulinarisce zapleńča so hosćo wot šefoweho kucharja kubłanišća, kotryž na woběmaj wječorkomaj za wony kraj typiske menije poskićuje. So stajnje prěni kónc tydźenja w juliju wotměwacy hudźbny swjedźeń zabjerje z tym krute městno we łužiskim kulturnym lěću a je pola mnohich hosći tež dla swojeho wulkotneho flaira na něhdyšej hrabinskej ležownosći Smochćicy jara woblubowany“, w nowinarskej zdźělence SLA rěka.