Awtorka dźensa

Tereza Wićazowa

Njedawno čitach zajimawy artikl, kiž so ze zadźerženjom a psychologiju wrotarja při třělenju jědnatkow zaběra. Jědnatka je prototyp za psychoduel w kopańcy. Slědźerjo ju lubuja, dokelž so wona pod standartizowanymi wuměnjenjemi wotměwa a skića z tym idealny psychologiski slědźenski objekt. Za wrotarja je to skerje njepřijomna situacija, dokelž pod wulkim ćišćom steji a je poslednja šansa, dokelž je pak za dobyće, pak za poražku zamołwity. Kóždy wrotar so hinak přihotuje. Pak čini „hamplmuža“ abo pohibuje so naprawo abo nalěwo, zo by třělca iritěrował, pak ma špikcedlku při sebi, zo by wědźał, do kotreho róžka třělc najhusćišo třěli abo prosće přećiwnika njewědomje manipuluje. Wšitke tři přikła­dy móža na swoje wašnje wuspěšne być.