5 000 ludźi sej na jednym popołdnju w Kinsporku „kralownu zymskich kwětkow“ wobhladało
Městačko Kinspork na zapadnej kromje wuchodneje Hornjeje Łužicy je 1248 w załoženskim dokumenće klóštra Marijineje hwězdy prěni króć dokumentarisce naspomnjene. Hač do politiskeho přewróta běchu w dźensa 4 412 wobydlerjow wopřijacym sydlišću tysacy sowjetskich wojakow zaměstnjene, z kotrymiž mějachu wobydlerjo wokoliny, tež Serbja, prawidłowny kontakt. Dźensa wabi wosebje překrasna Kinsporska hola do pućowanja. Tak přewjeduja tam pućowanja z busom. Jědźeš-li z Kinsporka dale do směra na Drježdźany, wuhladaš na lěwej stronje w lěsu wjelči pomnik. W nowembru 1740 běchu tam při Kohlhofowej hrjebi, dźensa B 97, poslednjeho wjelka zatřělili a jemu wosebity kamjeń postajili, kiž tam přeco hišće steji.
