Budyšin (SN/at). Na hnujace wašnje su so swójbni, přećeljo, bywši kolegojo a serbska zjawnosć z Delnjeje a Hornjeje Łužicy wčera na Budyskim Tuchorju z komponistom a hudźbnym wědomostnikom Detlefom Kobjelu rozžohnowali, kiž bě 18. meje w 75. žiwjenskim lěće zemrěł.

Žarowansku swjatočnosć w štyrjoch rěčach zemrěteho – jeho delnjoserbskej maćeršćinje, hornjoserbskej a němskej dźěłowej rěči kaž tež hudźbnej jako rěči wutroby – swjećeše farar Cyril Pjech w Tuchorskej cyrkwi. W prědowanju rysowaše wón Detlefa Kobjelu jako nana serbskeje swójby, kiž je „wšitko činił, zo by­ wam lochko było“. A „jeho hudźba klinči dale w našich wutrobach“. Jeho wutroba bě doma w Delnjej Łužicy, hdźež je jako syn pjekarja wotrostł.

Nimale 150 kruchow najwšelakorišeho razu wučinja kompozitoriske tworjenje njeboćičkeho. Wone „słušeja do manifestneho wobstatka serbskeho hudźbneho tworjenja“, hódnoćeše komponist Juro Mětšk.