Hlowna zhromadzizna mlodzinskeho kluba
~
~
`
`
ěhdźe 40 młodostnych Šunowsko-Konječanskeho młodźinskeho kluba zetka so 21. januara, zo bychu hłownu zhromadźiznu přewjedli. W Burskej stwě w Konjecach tuchwilna nawodnica kluba Claudia Šěrakec wšěch čłonow witaše a je hromadźe ze sobustawomaj wjednistwa Florianom Kralom (pokładnik) a Franciskusom Wjenkom wo lětušich terminach a zarjadowanjach (DSF-party, Satkula-beach, dźeń muži atd.) rěčała. Tak budźe lětuša DSF-party 6. a 7. oktobra. Po zhromadźiznje podachu so wšitcy do Budyšina a hrajachu tam tři hodźiny Lasertag. Po nawróće do Konjec sydachu jědźe ze słódneho bifeja, a na to su nowačkow do kluba přiwzali. Hač do nocy mějachu w konsumje hišće internu klubowu party. tekst a fota: Claudia Šěrakec
Dzen wysokich šulow wužili
Někotre šulerki a někotři šulerjo ze sekundarneho schodźenka II Serbskeho gymnazija Budyšin su njedawno Dźeń wysokich šulow wužili a sej do Lipska dojěli, hdźež wopytachu mjez druhim přećelow a přećelki, kiž tam hižo studuja. Franciskus Wornar (nalěwo) a Adrian Mička (nalěwo) na přikład pokazachu Alexanderej Hentschelej, Dawidej Žurej, Janej Mičce, Marlonej Wenzelej a Damianej Matikej Augustusowe naměsto z operu a wězo uniwersitu, w kotrejž wopytachu tež čitanje za studentow kubłanskich wědomosćow.
Dawid Žur
Foće: Dawid Žur
Nowe předsydstwo towarstwa: Richard Hawš, Judith Pjetašec, Anne ...
Młodźina
z Pančic-Kukowa zetka so 14. januara
k hłownej zhromadźiznje. Zhladowachu na wuběrne lěto 2022
a wobrěčachu planowane
aktiwity za lětsa. Najwažniši dypk wječora pak běchu wólby noweho předsydstwa za towarstwo
Młodźina
Pančicy-
Kukow
z.t.
Dohlady IM „Güntera“ do Serbstwa 1985–1989
Kak „krasnosć komunizma“ wšědny dźeń wupadaše, je tema knihi
Jurij Krawža je čisło 85 na lisćinje 132 serbskich inoficielnych sobudźěłaćerjow statneje bjezstrašnosće NDR (MfS), kotrychž je stawiznar Timo Meškank hižo před lětami dokumentował. Krawža je pod kryjacym mjenom „Günter“ z wulkim wotstawkom „najproduktiwniši“ donošowar tehdomnišemu ministerstwu za statnu bjezstrašnosć był. Šěsć rjadowakow z rozprawami je wón pjelnił, nimale dwaj tysac stron, takrjec telko kaž štyri tołste romany. Z dokumentami poslednjeho rjadowaka a někotrymi přidawkami druhich žórłow MfS je Timo Meškank třeću knihu w rjedźe „bjez wčerawšeho njeje jutřišeho“ wudał, z podtitulom „krasnosć komunizma abo 1980te lěta w Serbach“. Krasnosć programatisce proklamowaneho „raja na zemi“ běše hižo w swojej finalnej fazy. „Günter“ přijimowaše na 51 konspiratiwnych zetkanjach instrukcije za wučušlenje swojich serbskich bratrow a sotrow, zběraše informacije, pisaše a powědaše. W oficielnym žiwjenju běše Krawža wučer, lektor a spisowaćel. Pjeć knihow, kotrež je wón napisał resp.
Moje wukrajne lěto w Južnej Americe
Jadwiga Šurec z Rachlowa pola Kulowa piše wo swojim přebytku w Boliwiskej
Wuhlad na jedyn z mnohich jězorowJadwiga ŠurecAwtorka Jadwiga Šurec z Rachlowa z jednej z „enfantes“, za kotrež bě zamołwita.Sad a zelenina w najwjetšim wuběru a typiska boliwiska jědźHdyž słyšiš wo južnoameriskim kraju Boliwiskej, mysliš zawěsće najprjedy raz na horiny Andy, na krasnu a mnohostronsku přirodu, snano tež na chudobu a na domoródnych w tradicionelnej narodnej drasće. Tak sym znajmjeńša mjez znatymi zhoniła, jako jim přeradźich, zo chcu wukrajne lěto tam přebywać. Haj, někak wšak to tež wšitko mjenje abo bóle woprawdźitosći wotpowěduje. W mojimaj wočomaj pak je Boliwiska wjele wjace. W swojej rozprawje wo přebytku w Južnej Americe chcu wam kraj, wobydlerjow a swoje dźěłowe městno tu zbližić a wam swoju nowu domiznu předstajić.
Měšnik w Čechach – farar w Serbach
Před 150 lětami farar dr. theol. Jan Nowotny w Sprjejcach zemrěł
W druhej połojcy 19. lětstotka skutkowachu wjacori duchowni z Čěskeje a Słowakskeje jako fararjo w serbskich ewangelskich wosadach. Někotři z nich běchu w swojej čěskej domiznje katolscy měšnicy byli, do ewangelskeje cyrkwje přestupili a w Serbach nowu domiznu namakali. Do tohole rjada słuša dr. theol. Jan Nowotny, kotrehož 150. posmjertniny 31. januara wopominamy.
Z Čěskeje do Serbow
Na slědach wuměłca
Wustajeńca k 100. narodninam Gottfrieda Zawadzkeho w Kamjencu
Paralelnje k wustajeńcy serbskeho molerja Jana Buka „Wšo je krajina“ w Budyskim Serbskim muzeju wěnuje so Muzej zapadneje Łužicy Kamjenskemu wuměłcej Gottfriedej Zawadzkemu. Nimale w susodstwje narodźištaj so wobaj w awgusće 1922 a dožiwištaj tule swoje dźěćatstwo: Jan Buk w Njebjelčicach a Gottfried Zawadzki w Kamjencu. Wobaj daštaj so po ludowej šuli na dekoraciskeho molerja wukubłać a wobaj woprowaštaj swoje młodźinske lěta w němskim wójsku Druhej swětowej wójnje. 1947 započinaštaj (wobaj) tworjace wuměłstwo studować: Gottfried Zawadzki w Drježdźanach, Jan Buk pak we Wrócławju. K stoćinam wuměłcow so jeju cyłožiwjenski skutk w hódnej a wobšěrnej formje zjawnosći spřistupnja.
Cyrkwinski architekt
Znowa čitała ... „Mjez horami a holu“ wot Marka Grojlicha
W serbskej literaturje chowaja so mnohe drohoćinki, na kotrež znowa skedźbnić je trjeba, zo njebychu so pozabyli.
Wotpowědne impulsy chce awtorka
serbskim čitarjam a čitarkam z nowym
rjadom „Znowa čitała“ dawać
Z knižneho regala wućahnych sej knihu, kotraž je před 25 lětami wušła a kotruž sej wot toho časa nimoměry wažu: Marka Grojlichowe wjesne zapiski „Mjez horami a holu“. Awtor je kaž we wulkim połkruhu wopytał nahladne wsy a njeznate wjesčički wot Wuježka pod Čornobohom přez Hbjelsk, Chrjebju, Brězowku, Sprjejcy hač do Ptačec a Čorneho Chołmca. Pytał je tam za serbskimi ludźimi, znajmjeńša pak za serbskimi slědami w kónčinje, w kotrejž serbska rěč hižo tak samozrozumliwa njebě.
Imitacija a dobra kapka
W tutej kolumnje powěda wosom redakciji SN znatych mjezynarodnych awtorow, wotměnjacy so pod pseudonymom „prof. Wink“, jónu wob měsac wo swojich nazhonjenjach a dožiwjenjach we wobłuku zetkanja kulturow, identitow, rěčow a narodnych mjeńšin.
Wuwzaćnje cyle bjez wědomostneho pozadka poda so prof. Wink něhdy do Čěskeje, zo by sej něšto dnjow najwšelakorišich hudźbnicow a hudźbnikow na festiwalu pod hołym njebjom wobhladał. A kaž je to na tajkich zarjadowanjach z wašnjom, bě so za přenocowanje w stanje rozsudźił. Na třećim wječoru (abo lěpje: wosrjedź třećeje nocy) so Wink dźiwneho rumpotanja takrjec před swojimi durjemi dla z drěmotanja wutorhny. Spěšnje so wukopa, zo tčeše za tym skupinka młodych dorosćenych, kotraž měješe mysličku za wulkotnu, sej mjenje abo bóle spontanje před stanom profesora nóclěh wutworić, byrnjež za to lědma městna było. Njech je kaž chce, sej Wink mysleše, a tykny hłowu ze stana, zo by swojich nowych susodow powitał, z čehož wuwi so chětro pozbudźowaca rozmołwa.
Pjeć prašenjow – Pjeć wotmołwow
Serbska literatka Róža Domašcyna koresponduje z koleginami-wuměłčemi a kolegami-wuměłcami z tu- a wukraja. Tónraz je so ze spisowaćelom Peterom Huckaufom rozmołwjała.
Sće so we wobłuku swojeho wuměłstwa z figurami serbskeje mytologije zaběrał. Što je Was k tomu pohnuło?
P. Huckauf: Před lětdźesatkami zhonich, zo mam serbske korjenje. W swojim přiwuznistwje z boka nana eksistuja swójbne mjena „Baltin“ a „Budich“. A naš pradźěd pochadźeše z Freiwaldauwa, města na juhozapadźe Pólskeje, kotremuž dźensa Gozdnica rěkaja.
Kotra z mytiskich figurow je Was najbóle jimała resp. Waše dźěło najbóle wobwliwowała?
P. Huckauf: Předewšěm Pumpot zda so mi přewšo samopostajena figura być. Za njeho njeeksistuja wulcečinjerske předpisy. Kóždejžkuli technologiji, haj technokratiji napřećo so wón kritisce zadźeržuje.
Hdźe běchu a hdźe su tele Waše twórby přistupne?
