Michał Paška lětsa 50. raz křižer a 40. raz kantor Baćońskich křižerjow
Bychu-li 2020 křižerjo jěchać móhli, by so tónle přinošk hižo před lětom wozjewić móhł. Korony dla pak žane křižerske procesiony po puću być njesmědźachu a tuž tež jubilarojo žadyn slěborny abo złoty wěnčk při sukni přityknjeny měć njemóžachu. Ćim bóle so woni wjesela, zo móža to lětsa nachwatać, hačrunjež drje za nikoho z nich jubilej w srjedźišću njesteji.
Zo chcu so z Michałom Pašku w Baćonju raz wobšěrnišo rozmołwjeć, běch jemu hižo lěto do toho připowědźił, jako na njeho do jutrow zazwonich, zo bych kaž kóžde lěto křižerske nowosće zhonił. 2019 wšak jich přewjele njeměješe, „ale klětu pojěcham 50. raz a nimo toho budu 40. raz kantor“, wón tehdy připowědźi. Jako jeho loni spočatk póstneho časa wopytach, wjedro hišće žane jutrowne njebě. Ćim lěpje bě Baćonjan na mój wopyt přihotowany. Dokelž wón jara dokładnu statistiku „swojeho“ křižerskeho procesiona wjedźe, móže tuž někotružkuli zajimawostku powědać a ju tohorunja z lětoličbu potwjerdźić.
Nihdźe druhdźe njejěchał
