Rozmołwa z komponistom Hincom Rojom
Hinc Roj, čłon Zwjazka serbskich wuměłcow, komponist a bydlacy w Klětnom, je hišće dźensa jara produktiwny w hudźbnym tworjenju. Alfons Wićaz je so z nim rozmołwjał.
Pjatk,15. apryla, budźe za Was wuznamny dźeń. Na nim zaklinči prěni króć Waša 5. sinfonija „Stalingrad“. Što to začuwaće?
H. Roj: Komponowach sinfoniju „Stalingrad“ po operaciji přećiwo rakej. To bě 2004. Štyri lěta pozdźišo partituru dokónčich. Za mnje bě to nutřkowna potrjeba, wojakam Stalingrada – sowjetskim a němskim – pomnik stajić. Mi njeńdźe nastupajo Stalingradsku bitwu jenož wo němskich wojakow, ale tež wo ruskosowjetskich, kotřiž mějachu wjace woporow hač němscy wojacy. To je mje jara jimało. Spytach tuž začuća wojakow wobeju stron hudźbnje zwuraznić. Za mnje je to wulkotne začuće, zo sinfonija prěni króć zaklinči. Sym wšěm dźakowny, kotřiž tole zmóžnja.
