Jan Wornar je wo tym pisał,­ tež Jurij Koch w swojej knize „Zabych ći něšto rjec“: Kak smy jako šulerjo Serbskeho gymnazija w čěskich Warnoćicach swětowe mišterstwa 1949 w lodohokeju dožiwili. W nócnych koš­lach sedźachmy wječor před radijom a słuchachmy na reportaže ze Šwedskeje. Wjeselo bě wosebje wulke, jako doby Čěskosłowakska kónčnu hru přećiwo Kanadźe z 3:2. To bě scyła prěni wuspěch Čechow a Słowakow nad mustwom ze Sewjerneje Ameriki. Składnostnje lětušich mišterstwow w Praze a Ostravje dyrbjach časćišo na wone dny myslić. Čěska (hač do 1992 přeco zhromadnje ze Słowakami) doby dotal dwanaće króć titul, ale nětko doma bě bjez šansy. Hižo w předkole chowancy trenarja Růžički njepřeswědčichu. Sobotu přećiwo Kanadźe rěkaše 0:2, wčera w hrě wo třeće městno přećiwo USA bě poražka z 0:3 hišće jasniša. Wot dotal jědnaće mišterstwow doma hakle druhi raz ani podestowe městno njewuskoči. Jaromír Jágr pokaza ze swojimi 43 lětami dosć dobry wukon a bu jako najdrohotniši akter cyłeho turněra wu­znamjenjeny.