W lětušim 3. čisle Praskeho časopisa Česko­-lužický věstník wozjewi Jan To­mášek prěni dźěl dosć wobšěrneho přinoška wo markhrabi Geru. Nětko w dóšłym aprylskim (4.) wudaću awtor jeho wosobu dale wobjednawa. Wustaja, zo běchu „w dobje hrabje wot spočatka 19. lět­stotka hač do kónca Druheje swětoweje wójny wuslědki jednotliwych studijow často wot narodnostneho a politiskeho zmyslenja wobwliwowane“. Tak steješe w čěskej historiografiji a pola Pavela Josefa­ Šafaříka wuraz „złowólny zabijak Słowjanow“. Jako złóstnik bu Gero tež w 1904 wušłej dźiwadłowej hrě Aloisa Jiráseka­ předstajeny. Hra bu wot Mi­kławša Andrickeho zeserbšćena a wuńdźe w Budyšinje 1906 jako čisło 14 w rjedźe „Serbska dźiwadłowa zběrka“. Jan Tomášek­ rysuje we woběmaj dźělomaj žiwjenje a skutki pod stawizniskimi pozadkami­ – boja němskich zadobywarjow ze słowjansko-serbskimi kmjenami. Gero­ bě so w lěće 897 abo 900 narodźił a 20. měrca 965 w starobje 65 lět zemrěł.