Wšojedne hač runinu parkowanišća pěši docpěješ abo tam z awta wulězeš, hnydom ći wětřik wokoło nosa duje. „Na tym pytnješ, zo sy na Šwedskim kamjenju“, praji z posměwkom Simone Fischer. Wona je šefina hórskeho restawranta „Šwedski kamjeń“ na 420 metrow wysokej horje blisko Połčnicy.
Wosebje tych, kotrymž je zapadna Łužica skerje cuza, kónčina mjez Steinu, Ohornom a awtodróhu A 4 překwapja. Tohodla měł so wulět na Šwedski kamjeń snano z pućowanjom zahajić. „Z čerwjenej smužku markěrowany puć wjedźe na Žiwiny a dale k žórłu Čorneho Halštrowa. Přez lěs Luchsenburg móžeće so sem wróćić“, Simone Fischer poruča. Na pućowanskej karće pódla hrajkanišća při parkowanišću nańdźeš wšelake móžnosće, ze Žuric pochadźaca hosćencarka wuswětla. Krajinowje zajimawa kónčina tež kolesowarjow wabi.