Hišće před 50 lětami słušeše pjerjodrěće k tradicionalnym nadawkam, kotrež mějachu žony na dołhich zymskich popołdnjach a wječorach, hdyž dźěło na polu wotpočowaše, wobstarać. W Ćisku so Adelheid Herrmannowa dopomina, zo krótko do kwasa jeje sotry pjerjodrěće w swójbje ze znatymi a susodami cyły tydźeń traješe. K njewjesćinskemu wěnu dźě słušachu tehdy poslešći a hłowakaj. Za to trjebachu něhdźe dźesać kilogramow pjerja.
Mjeztym drje su zdźěla nowe maćizny do lěharnjow zaćahnyli, potrjeba žonow za zetkanje w ćopłej stwě pak so pozhubiła njeje. Před 14 lětami měješe Rose- marie Böhmowa ideju, nałožk pjerjodrěća w Ćisku wožiwić. Wot toho časa jeje dźowka Astrid Wittowa tónle podawk kóžde lěto w Ćisku organizowaše. Hač do lěta 2015, jako jenož hišće dwě žonje přińdźeštej. Zajim mjez ludźimi popušći a organizatorka měješe z nowym dźěłowym městnom tež mjenje chwile.