Najstarši simultany Boži dom prezentuje so w nowym błyšću

Budyšin (UM/SN). Piły drišća, hamory klepaja hozdźe do drjewa, ławki su z běłymi płachtami zakryte, wołtarje a wobrazy z planami. Połdra tydźenja do planowaneho znowawotewrjenja po dwulětnym saněrowanju prezentuje so Budyska tachantska cyrkej swj. Pětra přeco hišće jako twarnišćo. Předewšěm na ławkach – hromadu stajene je to dohromady 750 metrow – hišće mócnje dźěłaja. Ale tež w tachantskej cyrkwi budźe tak, kaž na wulkich twarnišćach často je: Dypkownje na planowanym dnju so chaos zhubi a bywše twarnišćo pokaza so w nowym błyšću. Christian Schaufel změje potom napinacej lěće za sobu. „Je žno wosebite wužadanje, z dwěmaj twarskimaj knjezomaj naraz hromadźe dźěłać“, rozłoži na cyrkwinske twary specializowany Drježdźanski architekt. Boži dom je domicil dweju wosadow – ewangelskeje a katolskeje –, kotrejž tu jenož přez mału lěsycu dźělenej kemše swjeća. „Wot měšćansko­twarskeho spěchowanja podaty časowy wobłuk dweju lět bě jara wuski. Wjeselu so, zo smy nětko nimale hotowi“, architekt Schaufel wuznawa.