Młode swójby w Dobrošicach nalětni nałožk wuspěšnje wozrodźili

Dobrošicy (aha/SN). Na mnohich městnach su zawčerawšim chodojty palili. Štóž je tu abo tam pozastał, móžeše dobru wjesnu zhromadnosć při wjesołej naledźe dožiwić. Tuta tohorunja knježeše, jako su do toho meje stajeli. We Łazku, Worklecach a w Konjecach pak ju cuzy hižo w prěnjej nocy podrězachu. Worklečenjo wšak swoju hnydom zaso stajichu a sej za to nowy wěnc wupožčichu, dokelž běchu skućićeljo tamny sobu wzali. Zhoniwši zo maja winikow we Wotrowje pytać, je sej Worklečanski šulski hólčec – jeho wowka a dźěd staj we Wotrowje doma – wěnc z wuspěchom wróćo žadał.

W Dobrošicach tohorunja chodojty palachu. Tam so wjeselachu, zo su wo- srjedź wsy při kapałce po 65 lětach zaso meju stajili. Starši Dobroščenjo, wosebje wottam pochadźaca 90lětna Hórčanka Hańža Štrawbina, so dopomina, zo su tam stajnje nałožk hajili, a to hač do lěta 1936. 1948 su tehdyši młodźi Dobroščenjo – wšitke holcy w narodnej drasće – zaso meju stajeli a mjetali. Ale ličba mło­dych­ ludźi woteběraše. 1953 bě tomu posledni króć, zo tam meju stajachu.