Na swjedźenju Božeho ćěła křesćenjo wěru zjawnje wuznawaja
Radwor (SN/MWj). Nimo jutrow, swjatkow a hód je wysoki swjedźeń Božeho ćěła za katolskich křesćanow sobu najwažniši cyrkwinski podawk lěta. Z nim woni wuznawaja, zo wěrja do Jězusa Chrystusa jako přitomneho w přežohnowanym woblatku. Wonkowne znamjo toho wuznawanja su tež w serbskich katolskich wosadach dostojne procesiony. Po swjatočnych Božich mšach kroča wěriwi k wonkownym wołtarkam. W Radworju steji tajki na přikład na zahrodźe Stareje cyrkwički. Puć k njemu bě tu kaž tež na druhich městnach dźensa z mejkami pyšeny, mnozy wobydlerjo wupowěsnychu nimo toho cyrkwinsku abo serbsku chorhoj.
Serbska wosebitosć Božeho ćěła je wulka ličba družkow, kotrež w procesionach sobu kroča. Jim bě dźensniša horcota wosebite wužadanje, předewšěm procesion na popołdnišim nyšporje. Mjeńše a wjetše holcy dyrbjachu zdźěla hižo w nocy stawać, zo bychu hotowarniče wšitke sčasom zdrasćili. Mnohe dalše holcy a žony su so dźensa katolsku swjedźensku drastu woblekli.
