W druhej połojcy 19. lětstotka za čas industrializacije twarjachu tež w Hornjej Łužicy železniske čary. Runočasnje nastachu dwórnišća, stražniske chěžki a wuhibkarnje. W lětnjej seriji so rozhladujemy, kak trěbne wone něhdy běchu a što je so z nimi stało. (12)
W lěće 1890 bu železniska trasa wot Kamjenca do Halštrowa dotwarjena a swojemu zaměrej přepodata. Hač do lěta 1902 bě Halštrow kónčna stacija. Po tym bu čara do Biskopic dotwarjena. Planowali běchu ju hižo kónc 19. lětstotka. Runočasnje so tehdy wjacori zamołwići prócowachu trasu tak zapołožić, zo by južnje serbskich wsow za Chrósćicami wjedła. Tak prošeše w januaru 1897 Jitkowski ryćerkubler wo awdiencu w sakskim financnym ministerstwje, a zapósłanc krajneho sejma Michał Kokla z Chrósćic sej žadaše trasu wot Porchowa nimo Hornjeho Wujězda wjesć. K tomu pak njedóńdźe, a lěta 1907 projektěrowane kolije do směra na Njebjelčicy zaćisnychu. Trasa wjedźeše hač do Rušicy nimale paralelnje k dróze w dole Čorneho Halštrowa.
