Hórnikecy (SiR/SN). Chłódny nazymski wětřik duje přez dźěry twarjenja, hdźež běchu před lětami hišće durje a wokna. Hdźež bě něhdy třěcha, rosće nětko mała brěza. A přiwšěm ma na terenje Hórnikečanskeje Energijoweje fabriki bywše zarjadniske twarjenje, kotrež su zdźěla hižo wotnjesli, wěsty šarm. Tu chcedźa w druhim tydźenju prózdnin zašłosć, při­tomnosć a přichod we wobłuku grafiti­joweje dźěłarnički zwjazać a młodostnym składnosć dać so wuměłsce wupruwować.

Projekt organizuje wědomostna wolontarka industrijneho muzeja Juliana Wünsche. W přihotach na njón zezna wona wuměłca Renéja Krunera. 40lětny je we wobłuku wuměłskeho molowanja a designa samostatny, ma w Grodku swój domicil a je w mnohich městach swój wuměłski rukopis zawostajił. Přichodny tydźeń wón grafitijowu dźěłarničku nawjeduje. Po jeho słowach runje Energi­jowa fabrika dobre móžnosće skići, so ­ze swójskim wuwićom zaběrać a wotmołwy na prašenja namakać, zwotkel sym a dokal chcu.