Jako bu znate, zo optikarski wobchod na terenje BHG w Njeswačidle kónc januara 2018 zawru, njebě ludnosć runjewon zwjeselena. Nimo nawočow a pisanskeje potrjeby bě we wobchodźe mjenujcy tež wotnožka póšty zaměstnjena. Po jeničce dwěmaj lětomaj so młoda wobchodnica rozsudźi, do Rakec přećahnyć. Z tym bě Njeswačidło bjez póšty. Runje w dźensnišim času, hdyž bywa mnóstwo paketow wobstajnje wyše, bě to špatny signal wobydlerjam. Ludźo dźě pakćiki jenož njepřijimuja, ale je často zaso bjezpłatnje wróćo pósćelu.

Ćim bóle so wobydlerjo nětko wjesela, zo je so mandźelska Christiana Budarja, kotryž ma blidarstwo a wobchod za pčołarsku potrjebu na terenje BHG, rozsudźiła, póštowu wotnožku we wobchodźe sobu zaměstnić. Po tym, zo bě so za wažne dźěło wukubłać dała, posłužuje Beata Budarjowa nětko kupcow wšědnje popołdnju wot 14 do 17 hodź. a sobotu wot 9 do 11 hodź.

W rejach so dale wukmanjeli

srjeda, 11. apryla 2018 spisane wot:

Napinacy zwučowanski kónc tydźenja leži za čłonkami a čłonami rejwanskeje skupiny Serbskeho folklorneho ansambla Wudwor. Woni pobychu wot 6. do 8. apryla w treningowym lěhwje w krasnym měsće nad Nysu Zhorjelcu.

Jako běchu wšitke zmachi spakowane a skupinske foto třělene, podachu so rejwarki a rejwarjo z busom do napjateho kónc tydźenja. Do młodownje dojěwši so proby hnydom započachu. Z mócnym „Sportej zdar!“ Wudworčenjo swój zhromadny kónc tydźenja zahajichu. Hłowny fokus tónkróć bě, zwučować zakłady a skrućić wobstejacy repertoire rejow.

Pjatk trenowachu hišće hač do pózdnjeho wječora, doniž sprócni do łoža njepadnychu. Nazajtra, po rańšim joggingu w šesćich a po słódnej snědani započachu nowu treningowu jednotku z porjadnym sćoplenjom a wukmanichu so na to mjez druhim w rejach, kaž su to „Cypowa“, „Burska“, „Dumpańca“ a „Mazurka“. Po napinacym probowym dnju dachu sobotny wječor w bowlingowej hali wuklinčeć. Posledni dźeń zahajichu z rańšej nutrnosću, po kotrejž su hišće raz wšitke nazwučowane reje wospjetowali.

Powučny pućowanski dźeń

srjeda, 04. apryla 2018 spisane wot:

Dwaj dnjej do jutrownych prózdnin mějachu wuknjacy Kulowskeje Krabatoweje zakładneje šule pućowanski dźeń. Holcy a hólcy 2. lětnika wulećachu sej k Domanicom do Hózka. Tam jich Michał Domanja wutrobnje witaše. We wěcnej wučbje běchu woni hižo wjele wo strowych žiwidłach a regionalnych wudźěłkach zhonili. Nětko móžachu na městnje dožiwić, kak w tajkim zawodźe produkuja. Šulerjo zhonichu, kak Domanicy kórki plahuja, a wuhladachu hižo małe we wulkich plahowanskich stanach. Čas so spěšnje miny. K snědani móžachu tež hižo čerstwe kórki woptać. Michał Domanja předstaji jim dalši sad a zeleninu, kotrejž tu abo w regionje plahuja. Na kóncu móžachu sej dźěći w dworowym wobchodźe něšto kupić.

Wotewru historisku dokumentaciju

pjatk, 23. měrca 2018 spisane wot:

Spěchowanske towarstwo HELO wote­wrje jutře, sobotu, w 11 hodź., w Hornjej Hórce historisku „Dróhu spomnjeća“ z třinaće wulkimi taflemi, kotrež dokumentuja wuwiće ratarskeho mašinotwara w Hornjej Hórce. „Dróhu spomnjeća“ natwarichu na zelenej łuce, blisko fabrikskeho twarjenja něhdyšeho papjernika, dźensnišeje firmy Gratotwar Raussendorf.

Woswjećimy 130 lět twara ratarskich mašinow w Dźěžnikecach a dźesaćlětne wobstaće spěchowanskeho towarstwa HELO. Wjesnjenjo Hornjeje Hórki a ně­hdyši sobudźěłaćerjo fabriki móža z wulkim dźakom na zdokonjane dźesaćlětne dźěło spěchowanskeho towarstwa a na „Dróhu spomnjeća“ zhladować. Gratulujemy tuž k 130 lětam wuwiwanja a produkowanja ratarskich mašinow w Hornjej Hórce a Dźěžnikecach.

Z kolesom w Andach po puću był

wutora, 20. měrca 2018 spisane wot:

Wo tym, kotre horiny swěta su najrjeńše, so ludźo rady wadźa. Tola na tym, zo su horiny Himalaje najwyše swěta a Andy resp. Kordilery najdlěše, njeje žanoho dwěla. Kordilery wupřestrěwaja so přez cyły ameriski kontinent po dołhosći 15 000 kilometrow. Ronny Liebal je Jasčanam a hosćom njedźelu wo tym rozprawjał, kak bě z kolesom Andy w Peruwje, Boliwiskej a Chile přeprěčił.

W muzeju so kaž doma čuli

póndźela, 19. měrca 2018 spisane wot:

Składnostnje Mjezynarodneho dnja žonow je Nowowješćanske wjesne towarstwo swoje rentnarki tele dny na zhromadny wulět přeprosyło. W busu přeradźi Manuela Čornakowa sydomnaće wćipnym wobdźělnicam planowany program. Dobreje nalady jědźechmy do Budyskeho Serbskeho muzeja. Tam čakaše na nas hižo rjenje kryta kofejowa tafla ze słódnym tykancom z pjekarnje klóštra Marijineje hwězdy.

Po tym zo běchmy so posylnili, wodźeše nas nawodnica muzeja Christina Boguszowa po aktualnej wosebitej wustajeńcy „Krabat – Muž – Mytos – Marka“ a sposrědkowa nam wjele zajimawostkow. Štóž přehladku hišće widźał njeje, móže to hač do 15. apryla nachwatać. Móžu kóždemu jenož doporučić sej ju wobhladać. Wutrobny dźak hišće raz wšitkim sobudźěłaćerjam Serbskeho muzeja, smy so tam witani a doma čuli.

Šulerjo sněhakować nawuknyli

štwórtk, 01. měrca 2018 spisane wot:

Ze wšědneho šulskeho dnja won do kruteje zymy je sej předwčerawšim 32 šulerjow Radworskeje Serbskeje wyšeje šule „Dr. Marja Grólmusec“ twochnyło, a to na horu do Rugiswalde blisko Neustadta. Dohromady tři dny so tam šulerjo 7. lětnika kóžde lěto w sněhakowanju wuspytuja, při čimž stej jim wučerce ze sněhakowanskim wukubłanjom Diana Wowčerjowa a Corinna Měrćinkowa profesionelnje poboku.

Prěnjej dnjej běchu šulerjo hižo do zymskich prózdnin přewjedli, špatnych sněhowych wuměnjenjow dla pak njemóžachu tam dalši dźeń wostać. To su nětko nachwatali. Wutoru su nětko nimale wšitcy šulerjo hižo samostatnje po horje sněhakowali a na swojej technice filowali. „Tajke dny su šulerjam jara wažna wotměna ke wšědnemu šulskemu dnjej a za zhromadnosć jara wažne. Woni so mjez sobu pohonjeja, so kritizuja a sej na horje pomhaja. Tele nazhonjenja zwonka šulskeho dnja su za šulerjow wulce wužitne“, měni wučerka Diana Wowčerjowa.

Kotre hudźbne stile hodźa so poprawom za meditaciju w cyrkwi? Kontrast mjez modernymi improwizacijemi w stilu jazza, rocka a popa na jednej stronje a starozakonskimi tekstami z doby krala Dawida, zhudźbnjenymi předewšěm w předposlednim lětstotku wot Antonína ­Dvořáka a Maxa Regera na tamnej stronje, je wšak chětro drastiski. Tajki wužadowacy eksperiment prezentowachu minjenu njedźelu na hudźbnym nyšporje w Budyskej cyrkwi Našeje lubeje knjenje. A runje tele napřećostajenje jara rozdźělneju hudźbneju směrow, kotrež mjenowachu „Mjez póstniskej hudźbu a pobožnymi psalmami“, njewopokaza so snadź jako šokowace, ale skerje jako fascinowace a k přemyslowanju, rozmyslowanju a dalemyslenju pohnuwace.

Hłownu zhromadźiznu přewjedli

wutora, 13. februara 2018 spisane wot:

Domowinska skupina Komorow/Trupin/Rakecy přewjedźe minjeny pjatk w Komorowje swoju lětnu hłownu zhromadźiznu, a to pod nawodom čłonki skupinskeho předsydstwa Alenki Hageroweje. Wona zwěsći w rozprawje, zo je skupina wšitke přede­wzaća, kotrež bě loni 10. februara wobzamknyła, spjelniła. To běchu na přikład přednošk Sonje Hrjehorjoweje wo strowym zežiwjenju, wulět do Kamjenca z wopytom Muzeja zapadneje Łužicy a wodźenjom po sakralnym muzeju ­Haninej cyrkwi, gri­lowanski wječork, přednošk wo Israelu a hodownička, kotruž wobrubichu dujerjo pod nawodom čłonki skupiny Andreje Langneroweje.

Něhdźe połojca 230 dróhow a hasow sprjewineho města je po wažnych wosobinach pomjenowana. Někotre z nich je Hagen Schulz minjenu njedźelu popoł­dnju nahladnej ličbje wobdźělnikow wodźenja­ w Muzeju Budyšin předstajił.

Hnydom w předhali domu steja tři stele­ z podobiznami dobroćelow města. Nimo knihikupca Oskara Roesgera, kiž zběraše starožitnosće za přichodne generacije, staj to za muzej wosebje zasłužbnaj jurist, politikar a astronom dr. Friedrich Carl Gustav Stieber a fabrikant Otto Weigang. Žiwjenje a skutkowanje mjenowanch třoch padnjetej do doby, jako so město do wuchodnych a južnych stron rozšěrješe.

Ale hižo w poreformaciskim času słušeše medicinar dr. Gregorius Mättig do najwažnišich dobroćelow města. Jeho mać Margaretha běše młódša sotra Kaspara Peukera. Po jeje synje Kasparu, uniwersalnym wučencu a diplomaće, 1525 w Budyšinje rodźenym, bu po zagmejnowanju Małeho Wjelkowa do města hasa pomjenowana, kotraž rěkaše do toho Zinzendorfowa.

Serbska debata

nowostki LND