Składnostnje 30lětneho wobstaća kružka wušiwarkow w Slepom wotewrěchu tam wčera wustajeńcu pod hesłom „Kreuzweise – Přez křiž“, mjez druhim z dźělemi serbskeje narodneje drasty.
Slepo (JoS/SN). Zajim na wčerawšim wotewrjenju noweje wustajeńcy w Slepjanskim Serbskim kulturnym centrumje bě wulki. Tam maja wotnětka přehladku wo 30lětnym skutkowanju Slepjanskeho kružka wušiwarkow.
Na jubilej su wčera tohorunja zhladowali. Wjesnjanosta Jörg Funda (CDU) překwapi čłonki kružka ze zbožopřećom a kwěćelom za kóždu z nich. W postrownych słowach wón wuzběhny, zo 30lětna zhromadnosć zdobom towaršliwosć a tradiciju wobchowuje. „Ručne dźěła po serbskich mustrach znowa pokazuja, kak kulturne herbstwo w Slepom zachowujemy“, wjesnjanosta wuzběhny.
„Přehladka dawa zajimcam dohlad do ludowuměłskeho tworjenja pilnych žonow Slepjanskeje wosady a za jeje mjezami. Dźe-li wo prezentaciju našeje wosady z jeje bohatstwom na nałožkach a tradicijach, je kružk wušiwarkow z jehličku a nitku pódla“, Manfred Hermaš w swojej lawdaciji podšmórny.
Čim wjace ludźi so na zhromadny projekt zwaži, ćim wjetši je strach, zo so něšto nimokuli. Wšo dohromady je wjace hač 50 sobuskutkowacych serbsku pop-operu „Carpe noctem – Njeskónčna nóc“, zwoprawdźiło, tele runjewon njesnadne riziko wědomje na so wzawši a jemu naposledk wuspěšnje woči wutrěwši. Hrimotacy aplaws a trójna „Sława“ publikuma na stajnje wupředatej žurli wjacezaměroweje hale „Jednota“ w Chrósćicach běštej jenož hladajo na to wšo druhe hač njezasłuženej. Dołhe přihoty, njewěste wuměnjenja, wobćežowace planowanja a proby, sćerpnosć wšitkich wobdźělenych a zawěsće tež tu a tam nastata šědźiwa włóska su so wudanili.
Prěni raz zakónčichu Nysowy filmowy festiwal (NFF) minjenu njedźelu ze serbskim wječorom w Budyskim Kamjentnym domje. Dohromady běchu na 18. NFF na wjace hač 20 hrajnišćach w Němskej, Pólskej a Čěskej něhdźe 60 filmow pokazali. Čěsko-słowakski přinošk „Služobníci“ Ivana Ostrochovskeho bu z 10 000 eurow hódnym „Třikrajowym filmowym mytom“ wuznamjenjeny.
Budyšin (SN/CoR). Na wupředatej žurli Kamjentneho domu dožiwi serbsko-němski publikum tři filmy: dokumentaciju „Serbja do kina! Pytanje za serbskim filmom“ znateho filmoweho kritikarja Knuta Elstermanna, pask „Winterlieb – libawka“ Maje Nageloweje a Juliusa Günzela, w kotrymž wonaj Rownjanku Edit Pjenkowu a jeje syna Kita dale w boju přećiwo wotbagrowanju wsow přewodźataj, kaž tež eksperimentelny krótkofilm „Jajo“ absolwentki Delnjoserbskeho gymnazija Choćebuz Nory Wendt, złožowacy so na bajowu figuru připołdnicu. Serbsko-němska syć „Łužycafilm“ bě wječor sobu zarjadowała.