Žadaja sej strategiju za koronasezonu
Krajny zwjazk kulturneho a kreatiwneho hospodarstwa Sakska je w zjawnym stejišću wjacorym sakskim ministerstwam swoje starosće hladajo na pobrachowacu strategiju w hrožacym padźe přiwótřowaceho połoženja koronapandemije zwuraznił. W nim žada sej wjacore naprawy a spěchowanja.
Drježdźany (SN/CoR). „Jenož z transparentnej a přemyslenej strategiju, kotraž bazuje na dopóznaćach minjeneju koronazymow, móžemy kulturnemu a kreatiwnemu hospodarstwu Sakskeje w přichodnym ćežkim času naslědnje pomhać a njereparujomnym škodam zadźěwać“, rěka w stejišću. Krajny zwjazk zastupuje zajimy něhdźe 10 000 předewzaćow a 40 000 w kulturnym wobłuku dźěławych. Zwjazki Kreatiwna Łužica, Kreatiwna Kamjenica, Kreatiwny Lipsk, Kreatiwne Rudny hory a Wir gestalten Dresden su tu zastupjene.
Baje a myty Łužicy a Serbow
Korzym (RŠ/SN). Hnydom dwě paralelnej wustajeńcy je Korzymska iniciatiwa „Im Friese“ minjeny pjatk wotewriła: „Baje a myty Łužicy a Serbow“ a fotowu wustajeńcu „Rjanosć Ukrainy – to štož je wohrožene“. Wječor wobrubi něhdyši Wjazońčan Matthias Jakisch na swojej samotwarjenej kamjentnej pišćałce.
Wustajeńca rězbarki wotewrjena
Běła Woda (JŁu/SN). Wustajeńcu z twórbami rězbarki Dorotheje von Philipsborn (1894-1971) su minjenu srjedu w Běłej Wodźe wotewrěli. W Běłowodźanskim muzeju škleńcy witaše nawodnica muzeja Christine Lehmann něhdźe 30 zajimcow na wotewrjenje wustajeńcy wuměłče Dorotheje von Philipsborn, kotraž je w měsće před 51 lětami zemrěła.
Wuměłča je so w bliskim šleskim Strehlitzu narodźiła a po Druhej swětowej wójnje domiznu wopušćić dyrbjała a sej nowu – najprjedy w Trjebinje a potom w Běłej Wodźe – namakała. Znata je wona přez swoje mjeńše a wjetše spodobne plastiki, předstajejo wosebje dźěći a zwěrjata. Widźeć su wone w blišej wokolinje, ale tež we Wojerecach.
Znata je wulka Boža martra w Slepjanskim Božim domje a tam tež wopomnjenska tafla za padłych Druheje swětoweje wójny, předstajejo tež žarowacu Serbowku. Skerje mjenje je wona drjewjane figury zhotowiła a tohodla je žonjaca trójka – wowka a mać z dźěsćom w Slepjanskej narodnej drasće – wosebitosć jeje skutkowanja a wosebitosć mjez druhim tamnišeje wustajeńcy.
Zašłosć, přitomnosć, přichod
Krabatowe swjedźenske hry w Čornym Chołmcu zahajene
Čorny Chołmc (JK/SN). Po dwěmaj lětomaj bjez Krabatowych swjedźenskich hrow a bjez putaceje stawizny wokoło Krabata a Čorneho młynka dožiwichu wčera wječor stotki přiwisnikow a lubowarjow dušneho serbskeho kuzłarja premjeru lětušich Krabatowych swjedźenskich hrow w Čornym Chołmcu. Mustwo wokoło swójby Siebecke a Čornochołmčanskeho Krabatoweho towarstwa pokazuja přichodne tydźenje znowa napjatu a jara zabawnu hru. Ta bě po wotběhu něšto nowe, ale po wobsahu tola typiske a zwučene. Pod hesłom „W sćinje zašłosće“ sposrědkuja akterojo w stawiznje wokoło Krabata, Čorneho młyna a Čorneho Chołmca tójšto čłowjeskich mudrosćow a žiwjenskich wěrnosćow, kotrež su derje splećene z wotběhom jednanja.
Wo wšědnym dnju serbskich duchownych zhonili
Choćebuz (WeM/SN). Kak wupadaše wšědny dźeń serbskeho fararja něhdy, a kak wotběži wšědny dźeń duchowneho abo duchowneje dźensa? – je był tema Serbskeho blida w Serbskim muzeju srjedu wječor w Choćebuzu.
34. raz je chór Židźino ze swojej wuměłstwowej nawodnicu Kerstin ...
Hudźbny a nabožny swjatk za młodźinu
Na młodźinski mision wusměrjene towarstwo „Iniciatiwa wuchodny wětr 3000 – Wuhotowanje přichoda přez kulturu a zetkawanje“ zarjaduje štwórty raz Gig-festiwal. Skrótšenka woznamjenja „God is good (Bóh je dobry)“ a pokazuje na to, zo jedna so wo „katolski hudźbny festiwal“, z kotrymž chcedźa „předewšěm młodźinje radosć a rjanosć wěry sposrědkować“.
Struppen/Róžant (SN/bn). Kaž w minjenych lětach wotměja festiwal na wjacorych putniskich městnach Němskeje. Lětsa zahajichu jón minjenu sobotu w bayerskim Marienfeldźe, slědowaštej staciji w Nürnbergu a w durinskim Beinrode. Dźensa pokročuja w Berlinje, sobotu budu z hosćom na swjedźenskej łuce w Róžeńće. Prěni raz podadźa so po tym tež do Pólskeje, hdźež jako turnejowe zarjadowanje koncipowany festiwal njedźelu w Legnicy zakónča.
Cyrkej a kemše jako konstanta „wichorojteje historije“
Poršicy (CS/SN). We wobłuku swjedźenskeho tydźenja składnostnje 800. róčnicy prěnjeho dokumentowaneho naspomnjenja wsy Poršicy předstaji wčera superintendent na wuměnku Jan Malink ze swojim přednoškom „Stawizny ze stawiznow“ wurězki historije sydlišća w kopatej połnej tamnišej cyrkwi. Na zrozumliwe wašnje sposrědkowa, zapřijimajo zdźěla lědma znate fakty, přehlad minjenych lětstotkow w šěsć etapach. Tak zhonichu přitomni mjez druhim, zo je mjeno wsy pokazka na to, zo bu „płódna krajina kołowokoło Poršic wot Serbow wobsydlena a wobhospodarjena, a to najskerje hižo do prěnjeho pisomneho naspomnjenja wsy w lěće 1222, wot kotrehož hodźi so wosadne přisłušnistwo z wopismom biskopa Bruna zwěsćić.“ Nimo toho Malink rozłoži, zo „drje bě prěnja wjesna cyrkej drjewjana“ a zo „eksistuje dokument z lěta 1538, wopodstatnjowacy nanowstwo tehdyšeho fararja“, štož je „pokazka na to, zo bu w tym lěće celibat w Poršicach wotstronjeny“.
Mjeztym dźesaty raz wotmě so předwčerawšim warjenski kurs ...
Wo strukturnej změnje a Serbach rozmyslowali
Dwaj wědomostnikaj z runje hakle w Serbskim instituće wutworjeneho noweho wotrjada regionalne wuwiće a mjeńšinowy škit staj ze swojimi wuwjedźenjemi nastorki nastupajo Serbow a proces změny strukturow we Łužicy sobotu na konferency w Choćebuskej BTU podałoj.
