Smjerdźaca (aha/SN). Wčera zahaji so w Smjerdźečanskim kubłanskim srje­dźi­šću LIPA tydźeń sporta a wočer­stwjenja. Kóžde lěto, mjeztym je to pjaty raz, tam tajke lěhwo w prěnim kaž tež poslednim tydźenju lěćnych prózdnin zarjaduja.

Po hygienowej koncepciji, kotraž je za pře­wjedźenje tajkeho prózdninskeho tydźenja z dźěćimi předpisana, su cyłkownje dwaceći dźěći na štyri skupiny rozrjadowali. W zamołwitosći Annett Mike­loweje nawjeduja skupiny, kotrymž su mjena „słónčka, tučelki, hwězdźički a dźěći zboža“ dali,­ štyri gymnaziastki. Wobdźělnicy w starobje šěsć do dźewjeć lět su ze Smjerdźaceje a wokolnych wsow, mjeztym zo je sydomlětna Carlotta – jeje staršej rady chcetaj, zo wona zwisk k serbskim dźěćom nawjaza – samo z Drježdźan.

Lehnyć so při chłódnym žórle, woči začinić, wuši wotewrěć a sej wochłódźenje popřeć. Rjany wobraz to, kiž so ći před nutřkownym wóčkom wotwěra. Šulerjo, wučerjo a sobudźěłaćerjo w šulomaj Pančicy-Kukow a Kulow móža sej tajku přestawku nětko časćišo dowolić. Na kubłanišćomaj maja mjenujcy dawak wody připrawjeny. Inwesticija gmejny resp. spěchowanske srědki su tomu dopomhali, zo maja tam stajnje čerstwu pitnu wodu. Wosebje zajimawe je, zo móžachu šulerjo sobu postajić, hač chcedźa tajki dawak wody měć a hdźe chcedźa jón zaměstnić. Tuž su takrjec dwě prašeni, lěpje prajene dwě temje zrazom rozrisali. Na jednym boku je starosć wo zastaranje z napitkom wotbyta. Na tamnym boku su šulerjo zwučowali demokratisce wo idejach rozmyslować, diskutować a wothłosować. Tak knježi na kubłanišćomaj, znajmjeńša w tymle wobłuku, jasnosć wody za ćěło, duch a zrozumjenje. Milenka Rječcyna

Wulkotna to powěsć předewšěm za dźěći, zo Serbske šulske towarstwo planowane rěčne prózdninske lěhwo tola přewjedźe. Wone drje njebudźe w času, kaž wotpohladane, a tež trochu krótše, ale to zawěsće nikoho njemyli. Wšako so kóždy z wobdźělnikow wjeseli něšto dožiwić. Po wobmjezowanjch korony dla to wšitkim tyje. Nimo toho budu prózdninarjo mjez přećelemi a móža zdobom nowych zeznać. Tuž palc horje za SŠT a jeho spěšny rozsud, serbskorěčne lěhwo tola přewjesć. Apropos rozsud: Druhdy wšak je přebytk w prózdninach tež rozsudny za pozdźiše žiwjenje. Znajmjeńša je pola mnje tak było­. Jako běch w Papstdorfje w Sakskej Šwicy w prózdninskim lěhwje, mějach składnosć, w lěhwowym rozhłosu do žurnalistiskeho dźěła počuchać a so za mikrofonom pospytać. Tam sym so rozsudźił, što přichodnje powołansce činju. Přeju serbskim dźěćom wjele wjesela w prózdniskim lěhwje a rjane dožiwjenja. Janek Wowčer

Na Serbskej zakładnej šuli Budyšin rozžohnuja so dźensa wučerki a wučerjo kaž tež wulka syła šulerjow ze swojej wjelelětnej koleginu Róžamarju Šewcowej. Něhdy bě wona sama šulerka tamnišeje šule, kotraž běše hišće na Lawskich hrjebjach. Wosebje rady je wona w Slepjanskej drasće w dźěćacym chórje pod nawodom Friedle Wjeńcyneje spěwała. ­Wuchodźiwši šulu studowaše wučerstwo na Budyskim Serbskim wučerskim wustawje „Korla Janak“.