Hórnikecy (KD/SN). „Tu w Hórnikecach wěnujemy so industrijnym stawiznam Łužiskeho brunicoweho rewěra, Budyski Serbski muzej wěnuje so kulturnym stawiznam serbskeho ludu – tak běše wjac hač zmysłapołne, zo smy žiwjenje a skutkowanje za Łužicu tak wuznamneho němsko-serbskeho twarskeho inženjera Eberharda Dučmana zhromadnje přeslědźili“. Z tutymi słowami zahaji nawodnica Hórnikečanskeje Energijoweje fabriki Maria Schöne wernisažu wustajeńcy pod titulom „Twarski inženjer Eberhard Dučman. Mjez łužiskej drjewowej architekturu a industrielnym twarjenjom“. Projekt iniciěrowali běchu jeje předchadnica w zastojnstwje Kirstin Zinke, direktorka Serbskeho muzeja Christina Boguszowa a dr. dr. Betina Kaunowa, kuratorka wustajeńcy. Naposledk mjenowana je dźowka Dučmana (1926 – 2005), kotraž zawostajenstwo nana předźěła a rjaduje. Wona je na derje wopytanym zarjadowanju hosći tež přez dwurěčnu wustajeńcu w Energijowej fabrice wodźiła.
Rakecy (UM/SN). Jako so srjedź septembra lisćina za myto „Sakski měznik 2024“ nominowanych předewzaćow wozjewi, steješe na njej tež mjeno Rakečanskeje Purtec Engineering twzr. Firma drje na kóncu mjez wuznamjenjenymi njebě, „zasłužili pak sej to zawěsće bychmy. Ale hižo ryzy nominowanje bě wulki wuspěch“, měni Markus Scheithauer.
„Sakski měznik“ spožčeja kóžde lěto firmam, kotrymž je so wuspěšna generaciska změna poradźiła. W padźe Purtec staj Markus a Victoria Scheithauer dalše wobstaće předewzaća zaručiłoj, po tym zo bě so Roland Lange z aktiwneho powołanskeho žiwjenja rozžohnował. 27 lět – wot załoženja w lěće 1995 hač do 2022 – je wón předewzaće jako jednaćelski towaršnik nawjedował. Rodźeny Lipšćan Markus Scheithauer bě do toho při twarje milinarnjow a w energijowym hospodarstwje skutkował. Hižo dołho sej wón přeješe, swójske předewzaće nawjedować.
Lejno (SN). Towarstwo Serbska pčólnica je wčera na přednošk k temje „Pčołka – wužadanja a perspektiwy“ do hosćenca w Lejnje přeprosyło. Nimo serbskich pčołarjow towarstwa běše tež tójšto hosći z dohromady pjeć susodnych towarstwow wot Kamjenca hač do Budyšinka kaž tež dalšich zajimcow přichwatało. To zdźěli předsydka Serbskeje pčólnicy Katrin Matkec.
Fachowy referent na zarjadowanju běše dr. Jens Radtke z Krajneho instituta za pčołowědu w Hohen Neuendorfje. Wón podšmórny mjez druhim, kak wažne dźěło pčołarske towarstwa hladajo na přichod přirody kaž tež na šěrjenje wědy wo wužitku pčołkow wukonjeja. „Jenož w mjezsobnej kooperaciji a podpěrje budźemy kmani, dźensniše a přichodne wužadanja pčołarjow a přirody zmištrować“, wón wuzběhny. Na to pokazachu tež pčołarjo-jednotliwcy mjez hosćimi, kotřiž prošachu wo zawjazanje do informaciskeje syće pčołarskich towarstwow.
Z domiznu so zaběrali
Kamjenc. Sakske ministerstwo za kultus je dobyćerjow krajneho myta za domizniske slědźenje wozjewiło. Mjez nimi je Hans-Joachim Rühle z Hornjeje Hórki, kotryž je so w swojim dźěle z generalom Michael Lorentzom von Pirchom rozestajał a z tym dobropis za knihi dóstał. Šulerka Kamjenskeho Lessingoweho gymnazija Anna-Luise Schmidt je so z rownišćom při Skaskowskej horje zaběrała a 750 eurow dobyła.
Dar rozhłosa brigadźe
Budyšin. Składnostnje lětušeje 75. róčnicy załoženja 1. serbskeje kulturneje brigady bě Serbski rozhłós ćělesu produkowanje spěwa darił. Wotpowědne nahrawanje z chórom ćělesa wotmě so dźensa w Budyskim Serbskim domje. Zdobom wužichu spěwarki a spěwarjo składnosć, za přichodny wustup na 150. schadźowance zwučować.
Dźěći jatych zastarować
Chrósćicy. Wjesnjanosta Chróšćanskeje gmejny Marko Kliman přeprošuje wutrobnje na zjawne posedźenje gmejnskich radźićelow, kotrež wotměje so štwórtk, dnja 21. nowembra, w 19 hodź. w sydarni „Łužica“ w gmejnskim a kulturnym centrumje. Na dnjowym porjedźe stejitej mjez druhim schwalenje wustawkow wo postajenju sadźbow ležownostneho dawka a diskusija wo wustawkach za psyči dawk.
Informuje wo monitoringu
Dołha Boršć. Přirodoškitna stacija Wuchodna Hornja Łužica přeprošuje wšitkich zajimcow sobotu, 23. nowembra, w 17 hodź. na přednošk swobodneho wodźerja po přirodźe Stephana Kaasche do Wódneho młyna na Młynskim puću 3 w Dołhej Boršći (Förstgen). Wón rozprawja wo nazhonjenjach ze swojej přewodźerku, psycu Animu, z kotrejž je w zwisku z monitoringom wjelkow w lěsach Zhorjelskeho wokrjesa po puću.
Njebjelčicy (AKr/SN). Časćišo sy minjene tydźenje w Njebjelčanskej wokolinje słyšał prašenje, hač je so hižo nowy karnewalowy princ namakał. Za to zamołwity w Serbskopazličanskim karnewalowym towarstwje Christoph Cyž jězdźeše minjeny čas skradźu po serbskej Łužicy, zo by našoł muža, kotryž by zwólniwy był ceptar přewzać. Pytanje pak njebě jednore. Ćim bóle běchu sobustawojo karnewaloweho towarstwa wolóženi, zo su noweho princa namakali. Minjenu sobotu su jeho w Njebjelčanskej „Bjesadźe“ předstajili.
Tež w Radworju běše minjeny kónc tydźenja tak daloko. Tu swjećachu kermušu. W tamnišim hosćencu „Meja“ je sobotu žónski ansambl Jarobinka nazymski koncert wuhotował.
Radwor (SN/VaŽ). Z Hornjeje Łužicy pochadźace spěwarki projektoweho chóra maja wuwzaćnje pěsnje w delnjoserbskej a w Slepjanskej rěči w swojim programje pod titulom „Spěwy z brunicowych kónčin“.
Chór chce na serbske wsy dopominać, kotrež su so wudobywanja brunicy dla zhubili. Z pozhubjenjom tutych wjeskow je so tež čwak rěče a kultury zhubił, wosebje tež spěwow, naspomni nawodnica chóra Walburga Wałdźic. Žónski chór chce spěwy zaso wožiwić a šěršej zjawnosći spřistupnić, wšako mnohe z nich we Łužicy lědma hišće znate su.