Nawodnica Worklečanskeje serbskeje wyšeje šule Diana Šołćina podawa swoje mysle wo Serbskej debaće „Wo kotrym serbskim šulstwje sonimy?“:
Zaso raz wuwiwaše so wčerawša debata k wotwažowanju mjez lěpšinami a njelěpšinami priwatneho šulstwa. Započinajo ze stejišćemi jednotliwych hosći na podiju spěšnje zaso zastupjerjo Serbskeho sejma směr postajachu. Prašam so, z kotrych nazhonjenjow zastupjerjo čerpaja, zo móhli być wěcywustojni w prašenju, hač je samostatna serbska šula w swójskim nošerstwje ta lěpša alternatiwa. Kelko serbskich šulow su hižo wopytali a poradźowali, kak měło lěpje hić? Wčera wječor widźach na jednej stronje staršich, kotřiž so angažuja a ze zapalom za dobrymi a hišće lěpšimi pućemi w regionalnej syći pytaja, a widźu šule, kotrež na konceptach dźěłaja a dobre syće twarja. Na tamnej stronje widźu skupinu, kotraž žada. Je ćežko tutomu konceptej slědować.
Abonentam w Serbach je dóšło nowe čisło Praskeho časopisa Česko-lužický věstník, kotrež Praske towarstwo přećelow Serbow (SPL) wudawa. Je to zapozdźene wudaće za cyłe lěto 2023 ze 72 stronami. W zawodnych słowach zamołwitaj redaktoraj Lukáš Novosad a Eliška Oberhelová pisataj, zo je to tuńšo hač lětnje dźesać čisłow, kaž bě to hač do lěta 2020 praksa. Korony dla a tež tohodla, zo bě Radek Čermák funkciju zamołwiteho redaktora złožił, su prawidłowne wudawanje přetorhnyli.
Dr. Měrćin Wałda z Njeswačidła wupraja so k interviewej SN z Torstenom Makom wo połoženju serbskeje rěče w Delnjej Łužicy:
Kaž něhdyši předsyda serbskeje rady Braniborskeje njedawno w interviewje ze Serbskimi Nowinami rozłoži, je delnjoserbšćina faktisce wotemrěła. Wón zdobom wuzběhny, zo samo w předsydstwje Domowiny serbska rěč njewužiwaja, ale samo jako zadźěwk začuwaja. Tajke wuwiće je kóždy kritisce zhladowacy drje dawno hižo začuwał abo jemu bě znate. Tola přez zjawne wuprajenje je wone nětko oficialnje wobkrućene a runjewon šokuje.
A hdy budźe na wjeskach wokoło klóštra Marijineje hwězdy tak daloko?
Marko Šiman, zapósłanc CDU w Sakskim krajnym sejmje
Zasadnje njejsym za to, přichodnym generacijam nowy dołh napołožić, kotryž dyrbja wone potom wotpłaćić. Problemy Němskeje móžemy tež z mjeńšim zadołženjom zrjadować. Wažne pak tež je, projekty na dobro Łužicy zwoprawdźić a tak dźěłowe městna zachować. Klimowe zaměry do wustawy zapisać je njetrjebawše. Dnjowa politika njesłuša do zakładneho zakonja.
Elaine Jenčec, zapósłanča CDU w Sakskim krajnym sejmje
Je łoskoćiwa wěc, hladajo na přichodne generacije dołh w tajkej wysokosći brać. Swět pak je so změnił, hospodarstwo bywa słabše, a wójna w Ukrainje je wužadanje. Rozsudne je, zo so pjenjezy do transformacije inwestuja, nic do subwencijow. Knježerstwo ma hišće lěpje konkretizować, za čo srědki nałožuje.
Philipp Werš, sobustaw Budyskeho wokrjesneho předsydstwa CDU
Hagen Domaška z Drježdźan je měnjenja, zo fatalizm dale njepomha:
Njemóžu so dopomnić, zo su SN hižo raz legitimaciju statnych institucijow jako „podrytu“ pomjenowali, hačrunjež tam nacije a prawicarskoekstremni mandaty maja. Wona strona, kotrejež etiket ma so cyłemu Serbskemu sejmej nalěpić, je při wólbach zwjazkoweho sejma w hordych serbsko-katolskich gmejnach mjez 28 a 39 procentami hłosow dóstała. Znajmjeńša štyrjo z pjeć čłonow sakskeje Rady za serbske naležnosće buchu z hłosami tuteje strony woleni. Kelko ludźi w sobustawskich towarstwach Domowiny je prawicarskoekstremnych? To ženje njezhonimy, přetož za to trjebaš swobodne wólby.
Při tym je tola cyle jednore: Komuž so nětčiši sejmar*ka njehodźi, smě rady k přichodnym wólbam sam nastupić a to lěpje činić. Sym to sam činił a dźakuju so wšitkim, kotřiž su mje wolili. A ně, njebych to za cyniske měł, mi wjele zboža wupřeć. Zbožo móžemy wšitcy trjebać, dokelž jenož argumenty njedosahaja, hdyž su ludźo zatrašeni.
Theresia Kubašec z Radworja:
Listujo w starych čisłach Katolskeho Posoła namakach tutu zajimawostku: „Přećiwo mucham su najlěpše srědki łastojčki. Ratarjo w lěću skorža na wulku mnohosć muchow w hródźach, kotrež skót šaruja. Po wobličenjach zešlapa jedyn por łastojčkow w lěće wokoło 600 000 muchow. Jeli by so we wsy sto porow łastojčkow zasydliło, zniča tute za lěto znajmjeńša 60 milionow tutych wostudłych zwěrjatkow. Tohodla so tež kóždy bur wjeseli, hdyž na jeho dworje łastojčki sebi hněžko twarja.“
W Drobach, w Radworskej wosadźe, pak sej ludźo wjac rady nimaja wjele muchow dla a stajnje so praji, zo njeje to wina firmy, kiž tam wotpadki niči. Wjele zhromadźiznow a přepytowanjow su tohodla hižo přewjedli. Snano wědźa sej wobydlerjo z tutej sta lět znatej metodu pomhać? Njech spytaja žiwjenski rum za łastojčki wutworić! By to rjany nadawk za přećelow přirody był.
Regina Šołćina z Konjec dźakuje so po tutym puću za wopokazany dźak po smjerći mandźelskeho Jana Šołty:
Hnujace a wutrobne słowa w našej gmejnskej nowinje su tróštowace, a tola přeco zaso při čitanju sylzy wuwabjeja. Waš pčołar-wučer, lube dźěći, je was a pčołki jenak lubował, naš „nano“, Jan Šołta z Konjec je hišće telko z wami předwidźane měł. Ale nětko wottam, hdźež je wón swój pokoj namakał, by wam dobru radu dał: Čińće z toho, štož wam ja spytach we wědźe sobu do žiwjenja dać, to najlěpše a wopokažće so mojeje prócy hódni!
Thomas Alva Edison nam praji: „Twoja hódnota wobsteji w tym, štož sy, a nic w tym, štož maš!“
Po tutym puću tež hłuboki a sprawny dźak Serbskej zakładnej šuli Ralbicy, jeje šulerjam a wučerjam runje tak kaž Serbskej wyšej šuli Ralbicy jako projektnej šuli UNESCO za waše sprawne spominanje. Wulki dźak słuša dźěćom a kolegijej.
Alfons Ryćer z Šunowa piše:
W póndźelnišim wudaću Serbskich Nowin je so Maximilian Gruber chětro pesimistisce nastupajo serbowanje na póstniskich dnjach w Kulowje wuprajił (hlej přilopk „Hórki póstniski plack“).
Sam sym z wulkim zadźiwanjom něšto cyle nawopačne a za mnje chětro njezwučene dožiwił. We wšitkich barach wisachu a ležachu mjenujcy dwurěčne serbsko-němske napojowe lisćiny (hlej wobraz). A wospjet dožiwich, zo prócowachu so němskorěčni posłužowarjo w barach mi přećelnje moju skazanku serwěrować, jako ju jim serbsce přednjesech. Po naprašowanju mi wopodstatnichu, zo je tuta widźomna dwurěčnosć wurazne přeće princowskeho pora – dalokož wěm scyła prěni raz w stawiznach Kulowskeho karnewala. Wulki dźak jimaj, zo z tym jara sebjewědomje serbskosć do zjawnosće njesetaj.
A njeje po mojim měnjenju trjeba, stajnje wšitko čornje a pesimistisce widźeć. Druhdy zetkawamy so ze žiwej serbskosću tež na cyle njewočakowane wašnje, kaž to wopisane dožiwjenje pokazuje.
Jan Wjenk z Wotrowa: Štó swěcu w Serbach hasnje?
Jako do Delan jědźech, přijědźe mi bus z Kamjenca napřećo. Při busowym zastanišću w Jaworje widźach, kelko dźěći ze šulskej tobołu wulěze a do směra Miłoćic a Jawory nóžkuje. Někotre dny pozdźišo wobkedźbowach to samsne w Pančicach-Kukowje. Kak dołho hišće, a změjemy w Pančicach podobny staw kaž w Radworju? Wo tym sym wšelakim serbskim wosobinam listy pisał, ale ničo so njesta, tež w rozhłosu žane słowo. To mje jara mjerza!