Tež zažne přizjewjenje njegarantuje přichodnej maćeri babu

Budyšin (SN/MiR). W sakskich klinikach a chorownjach stara so wulka ličba babow zhromadnje z lěkarjemi a dalšim medicinskim personalom wo derjeměće maćerjow při porodźe. Ličba babow pak dawno njedosaha. „Dyrbju přeco zaso maćerje wotpokazać, kotrež mje wo to proša, je w přihotach na porod, při porodźe a tež po tym zastarać. A to mje přewšo boli“, praji Tereza Wokowa, kotraž skutkuje we Łužiskim jězorowym klinikumje. „Někotre žony so pola mje přizjewja ručež wědźa, zo dźěćo wočakuja. Mamy pak tež pady, zo wone to hakle jara pozdźe činja.“ W Sakskej je 75 procentow babow, kotrež swobodnje dźěłaja, husto w kombinaciji z přistajenjom w klinikach. „Situacija, tak je mój zaćišć, so přiwšěm stajnje a bóle přiwótřa. Baby cyle jednorje pobrachuja. Tam maja zamołwići wo pućach rozmyslować, powołanje w zjawnym rumje lěpje připóznać“, praji Hanka Pawlikec. Wona a Christina Smolina stej babje w Drježdźanskej chorowni swjateho Józefa. „Pola nas w klinice na dobre zastaranje maćerjow a ćěšenkow dźiwamy.