Rozrisanje bórze namakać
Sakske zastupnistwa wučerjow hotuja so na dalše stawki. Milenka Rječcyna je so z předsydku Dźěłarnistwa kubłanje a wědomosć Sakskeje (GEW) Ursulu-Marlen Kruse rozmołwjała.
Sakske knježerstwo njeje so dotal na plan naprawow k zawěsćenju wučerjow na šulach dojednać móhło. Sće z tym poprawom hižo do jednanjow ličiła?
U.-M. Kruse: Přiznawam, zo sym to wočakowała. Sprěnja, dokelž wěm, kak njepohibliwej stej wot CDU nawjedowanej ministerstwje za kultus kaž tež za financy, a zdruha, dokelž matej wonej dimensiji problemow wotpowědować. Za to trjebatej trochu wjace chwile. Zamołwići maja na ličby a na tarifowe móžnosće hladać. Je nimale njemóžno, zo po třoch měsacach a jědnaće tarifowych kołach w běhu dweju abo třoch dnjow rozrisanje namakamy. Njejsym z tym ličiła.
Smy słyšeli, zo je dalši wuradźowanski čas w koaliciji trěbny. Na čim mjez SPD a CDU klaca?
Spěchowar cyrkwinskeho žiwjenja a horliwy narodowc
„W našich towarstwach ma knježić dobry duch“, zwurazni Jurij Špitank njedawno na žurli Serbskeho domu w Budyšinje, dźakujo so w mjenje lawreatow Myta Domowiny a čestneho znaješka narodneje organizacije. A tele słowa sedźachu! Štóž jeho znaje, wě, zo wusměrja wón wot młodych lět swoje wobšěrne čestnohamtske skutkowanje jako spěchowar cyrkwinskeho žiwjenja w Serbach a jako horliwy narodowc po tejle zasadźe. Wčera, njedźelu, woswjeći wón w nahladnym swójbnym a přećelskim kruhu sydomdźesate narodniny.
Jurij Špitank pochadźa ze znateje burskeje swójby w Zejicach. Po wuchodźenju Chróšćanskeje šule zabsolwowa zwědawy šuler tohorunja Srjedźnu šulu w Pančicach, štož njebě tehdy hišće samozrozumliwe. Na to nawukny w Chrósćicach pola mištra Hórbanka powołanje elektroinstalatera. Slědowachu lěta powołanskeho dźěła předewšěm w zawodach w Pančicach a Prěčecach. W mjezyčasu wukonješe wón tež winowatostnu słužbu we wójsku. Jako mišter załoži sej hižo za čas NDR doma w Zejicach swójsku firmu z wobchodom, kotruž přepoda wón mjeztym w dobrym stawje do młódšich rukow.
Móc wobrazow – TERROR w ARD
Telewizijny podawk nazymy ARD póndźelu wusyłaše Ferdinanda von Schirachowy dźiwadłowy kruch TERROR, z wothłosowanjom publikuma a komentowacym wusyłanjom „Surowe, ale fairne“ po tym.
Na kulturje njelutować
Gmejna Njebjelčicy je znata jako jara hibićiwa komuna. Kajke kulturne žiwjenje w njej knježi, za tym je so Alfons Wićaz tamnišeho wjesnjanostu Tomaša Čornaka (CDU) woprašał.
Što su we Wašej gmejnje na kulturnym polu wosebite stołpy?
T. Čornak: W našich pjeć wjesnych dźělach mamy domizniske towarstwa, kotrež staraja so wo kulturne žiwjenje. Najwjetše su sportowa jednotka z jara dobrym dźěłom za młodźinu a dźěćinu, karnewalowe towarstwo a towarstwo Kamjenjak. Wone stara so wo Miłočansku skału. Za nje pytamy dalšich ludźi a partnerow za sobudźěło, zo bychmy móhli lětnje so wotměwace rězbarske dźěłarnički přewjesć a při skale dalše zarjadowanja organizować. Wažny stołp je tež wosada ze swojim bujnym kulturnym žiwjenjom. Prócujemy so tež, k nam přićehnjene młode swójby do kulturneho žiwjenja zapřijeć. Hladamy konsekwentnje na to, zo so serbska rěč w gmejnskim zarjedźe nałožuje, tež při kulturnych programach. Wšitke přeprošenja našeje gmejny su dwurěčne.
Mnohe gmejny nimaja hižo biblioteku, Njebjelčanska pak ju ma. Čehodla?
Styki muzejow dale wuwiwać
Dźensa a jutře wotměwa so w Torgelowje a Szeczinje nadregionalne zetkanje zastupjerjow słowjanskich muzejow. Tež Serbja su wobdźěleni, mjez nimi referent Domowiny za kulturne naležnosće a wukraj Clemens Škoda. Janek Wowčer je so z nim rozmołwjał.
Što mamy sej pod zetkanjom předstajić?
C. Škoda: Je to zetkanje muzejownikow, kotřiž zaběraja so ze słowjanskimi stawiznami w Němskej. Loni bě prěnje w Lüchowje. Tam běchu so wobdźělnicy dojednali, dalše zetkanja přewjedować. Domowina je do toho zapřijata, wšako zastupuje wona jako rěčnica Serbow takrjec „žiwu słowjanskosć“ w Němskej. Zdobom so wo to prócujemy, wědomje zajim za słowjansku kulturu tež zwonka Łužicy budźić. Prěnjotnje wšak su fachowcy našich serbskich a łužiskich muzejow prašeni. Tohodla staj tež Werner Měškank z Choćebuskeho a Měrćin Brycka z Budyskeho Serbskeho muzeja pódla.
Što su ćežišća zetkanja, wo čim chcyli so z dalšimi wobdźělnikami dorozumić?
Přichod je dale wotewrjeny
W Trjebinku, Slepom-juh, Rownom, Mułkecach a Miłorazu bydla cyłkownje 1 700 ludźi. Maja so woni nětko brunicoweje jamy Wochozy II dla přesydlić? W Grabku, Kerkojcach a Wótšowašu bydli něhdźe 900 wosobow. Maja so tež wone wjeski brunicowej jamje Janšojce-sewjer hórnistwa dla woprować? Z dokładnymi časowymi wuprajenjemi so předsyda předsydstwa LEAG dr. Helmar Rendez zašłu wutoru na předstajenju zaměrow předewzaća wróćo dźeržeše.
Na jednym boku signalizuje čěski koncern EPH a z tym mějićel LEAG, zo sadźa dale na wudobywanje brunicy. W Choćebuskim hłownym stejnišću LEAG chcedźa samo 160 ludźi přistajić. Wšitke pokazki přichodnych pjeć lět steja jasnje za inwesticiju, nowonatwar a zawěsćenje dźěłowych mocow. Tole tež dalewjedźenje brunicowych jamow zapřijima. Helmar Rendez rěčeše wutoru samo wo euforiji mjez sobudźěłaćerjemi. Něhdźe 8 000 přistajenych dźěła tuchwilu we łužiskich wuhlowych jamach a milinarnjach.
Štó chce z Tomašom warić?
Pod hesłom „Warimy z Tomašom“ ma hišće tónle měsac w Ludowym nakładnistwje Domowina prěnja kniha Tomaša Lukaša wuńć. Cordula Ratajczakowa je so z šefkucharjom Budyskeho hosćenca „Wjelbik“ rozmołwjała.
Hižo šěsć lět pisaće za dźěćacy časopis Płomjo měsačnu seriju wo warjenju. Što Was k tomu wabi?
T. Lukaš: Tehdy bě mje šefredaktor Płomjenja Pětr Šołta narěčał, hač móhł sej tajku seriju předstajić. Připadnje narodźi so tehdy tež naša dźowka Matilda. Mi je jara wažne, zo njewarja dźěći jenož z hotowymi produktami, ale zo woni tež nazhonja, kak je dźěłaš – nudle na přikład. Chcu z nimi takrjec wot zakłada započeć. K tomu tež słuša, sej to wuwědomić, štož je so dźensa, hdyž nimale wšitko přeco dawa, tróško zhubiło. Žiwidła zwisuja tež z počasami, na přikład jabłuka šćipaš nazymu.
Bě kniha nětko wosebite wužadanje?
Tajke a wonajke čisła na ruce
Sym čisło 588557. Te steji na banćiku, kotryž mi přećelna młoda žona wokoło ruki wije so zamołwjejo, zo je postupowanje trěbne – wěstotnych přičin dla. Sym na swjatočnosći na česć 70ćinow Romanija Rosy, předsydy Centralneje rady němskich Sintow a Romow w Berlinje. Podam so do dóńta, byrnjež hišće ženje kołk na ruku načišćany abo banćik přiwjazany jako zastupny lisćik měć chcyła njejsym. Njewěm čehodla. Snano je to přirodny strach, so z tym podać pod kontrolu druheho abo do cuzeje wotwisnosće? Pozdźišo mam tež hišće wěstotnym sobudźěłaćerjam wobsah swojeje ručneje toboły pokazać. Spodźiwne to začuće. Ale što wo to? Njepřijomna situacija so spěšnje pominy.
„Na zańdźene wuspěchi nawjazać“
Kónc tydźenja změje nowy folklorny program Serbskeho ludoweho ansambla „Moja reja“ premjeru w Choćebuzu a Budyšinje. Jěwa-Marja Čornakec je so z choreografom Jurajom Kubánku rozmołwjała.
W programje předstaja so Waše w minjenych lětach w ansamblu stworjene reje. Kotre mysle a začuća Was při tym přewodźeja?
Komuny trjebaja wěsty přichod
Tónle napřećiwk móžeš jeno ćežko zrozumić: Zwjazkej a zwjazkowym krajam na jednym boku so dźakowano přewšo dobrej konjunkturje a přidatnym dochodam po miliardach dźeń a lěpje dźe. Na tamnym boku komuny, potajkim města a gmejny, často na poslednjej dźěrce hwizdaja a njewědźa, kak maja přichodne lěta wobstać. Najaktualniši přikład su Běła Woda, Trjebin, Hamor a dalše, kotrež běchu minjene lěta z toho profitowali, zo mějachu w swojej bliskosći wulki koncern Vattenfall. Wot njeho njejsu jenož tójšto přemysłoweho dawka dóstawali, ale hdys a hdys tež dalšu pjenježnu podpěru.
