Iniciatiwu Ciwilna kuraža Wojerecy poče­sća 11. nowembra w Drježdźanach za jeje wjelelětny akciski dźeń „Dźeń a nóc za tolerancu“ we wobłuku zwjazkoweho wubědźowanja „Aktiwnje za demokratiju a tolerancu“. Ze Cindy Paulick, projektnej nawodnicu Regionalneho dźěłanišća za kubłanje, demokratiju a perspektiwy žiwjenja (RAA) we Wojerecach, je Andreas Kirschke porěčał.

Knjeni Paulick, kak je iniciatiwa Ciwilna kuraža Wojerecy počesćenje přiwzała?

C. Paulick: Jako ležeše loni w nowem­brje informacija wo dobyću w našim listo­wym kašćiku, smy so hobersce wje­se­lili. Rozmyslowachmy wo wosebitosći w našim angažemenće za tolerancu. Spěšnje běchmy sej přezjedni, zo leži wona w kontinuiće, z kotrejž swój akciski dźeń přewjedujemy.

Kak je akciski dźeń nastał?

Wot spočatka julija skutkuje Katrin Suchec­-Dźisławkowa jako referentka za kubłanske naležnosće a spěchowanje dorosta pola Domowiny. Milenka Rječcyna je so z njej rozmołwjała.

Kotre nadawki sće widźała před sobu, jako­ sće so za zastojnstwo požadała?

K. Suchec-Dźisławkowa: Bytostny za­měr­ je serbske kubłanje dale wuwiwać. Za mnje rěka to, so starać wo to, zo so wone za maćernorěčne dźěći polěpši. Kaž maćernorěčne němske dźěći maja serbske dźěći samsne prawo na kubłanje w swojej maćernej rěči. Tež wšitcy, kotřiž chcedźa serbšćinu nawuknyć, kotřiž so woprawdźe a zaměrnje wo to prócuja, maja dóstać wšitke móžnosće, so w serbskej rěči wukmanjeć, a to přez cyły čas swojeho kubłanja. Woni maja wšitcy z dobrymi rěčnymi kmanosćemi – a tu je trěbne skónčnje definować, što to dokładnje rěka resp. kotre su wočakowanja na nawuknjene kmanosće – ze šule wuńć. Tak wšak je jeničce móžno, zdo­bywać serbskorěčny dorost, kotryž perspektiwisce za zachowanje našeho serbskeho towaršnostneho žiwjenja trjebamy, a to za cyłu Łužicu.

„Najmócniša žona Němskeje“, „najmócniša žona Europy“, „garant europskeje stability“, „stajnje za dialogom pytaca“ – tajke a podobne atributy tele dny słyšiš, hdyž rěča wo zwjazkowej kanclerce Angeli Merkel, kotraž za někotre tydźenje politiske jewišćo wopušći. Móže być, zo žonu, kotraž steješe wot lěta 2005 na čole politiki Němskeje, zwonka kraja takle widźa­. Hdyž prawje hladamy, spóznajemy, zo njeskónči so jenož politiska doba Merkel, ale tež cyły „system Merkel“, kotryž­ wona nawjedowaše a w kotrymž wona po swojim dobrozdaću postajowaše. Při tym wona stajnje zaso stare poli­tiske hesło nałožowaše: Što stara mje moje wčerawše hłupe bledźenje? Wona bě kmana, přeswědčenja, kotrež bě wčera hišće zakitowała, dźensa zaćisnyć a runje to nawopačne činić. Wona takrjec na swo­jim měnjenju „njewisaše“.

Čerwjeny křiž planuje 2024 wopominanske lěto składnostnje 200. narodnin Serbowki Marje Simonoweje. Cordula Ratajczakowa je so z předsydku stawi­zniskeje sekcije a pomnikoweho wuběrka Maćicy Serbskeje Trudlu Malinkowej rozmołwjała, na kotruž je so Čerwje­ny křiž wobroćił.

Štó bě Marja Simonowa?

T. Malinkowa: Wona narodźi so 26. aw­gusta 1824 jako Marja Janašec w Dobruši pola Budyšina a zemrě 1877 w Drjež­dźanach. Ze swojim skutkowanjom jako hladarka chorych we wójnach, awtorka zakładnych spisow wo hladanju chorych a załožerka hladarnje „Deutsche Heilstätten“ w Drježdźanach-Loschwitzu je wona sobu zakłady połožiła za spomóžne skutkowanje dźensnišeho Čerwjeneho křiža. W Drježdźanach je dróha po njej pomjenowana a wot 2014 spožčeja Hladanske myto Marje Simonoweje.

Bě wona Wam znata do toho, zo je so Čerwje­ny křiž na Was wobroćił?