Pućowanski dźeń hinašeho razu
Njedawno přewjedźe naša rjadownja 7-1 Serbskeho gymnazija Budyšin při lěsu pola Lišeje Hory swój pućowanski dźeń. Tam sej wjetšina z nas z kolesom dojědźe. Po krótkim rozjasnjenju rozrjadowachmy so na dwě skupinje. Prěnja běše z hajnikom Michałom Zahonom w lěsu po puću a zhoni zajimawe fakty wo lěsu a jeho funkcijach. Mjeztym je druha skupina z Romanom Wjeselu, našim rjadowniskim wučerjom Měrkom Pohončom a dalšimi pomocnikami małe štomiki na kromje lěsa sadźeć započała.
Jako běše prěnja skupina zaso z lěsa wróćo, tamna hižo pilnje dźěłaše. Pozdźišo so skupinje měnještej. K dopołdnišej přestawce běchu wšitcy zaso zhromadźeni. Mužojo přinjesechu nam dwaj kašćikaj limonady jako mału překwapjenku. To nas wšitkich zwjeseli. Po přestawce so dachmy so zaso do dźěła. Jedyn wury dźěru, tamny sadźi štomik a pjeršć kruće stepta. Při dźěle bjesadowachmy a tak jedyn štomik po druhim do zemje sadźachmy.
Lipa a Lipki zwučowali
Chór Lipa přebywaše minjeny kónc tydźenja pod nawodom Jadwigi Kaulfürstoweje w Jawerniku-Nechowje (Jauernick-Buschbach) blisko Zhorjelca na swojim lětušim probowym lěhwje. Wjace hač 50 spěwarkow a spěwarjow nazwučowaše mjez druhim nowe spěwy za nalětni koncert, kotryž budźe 18. meje na klóšterskej zahrodźe w Pančicach-Kukowje. Na klawěrje přewodźał je spěwarki a spěwarjow Jan Brězan. Tež wjacori swójbni, mjez nimi nimale 20 dźěći, su chórowych čłonow přewodźeli. Z rjanej tradiciju je zhromadne pućowanje sobotu popołdnju – tónraz podachu so k schowanemu Libelowemu hatej.
Ale tež chórowy dorost je pilnje za swój wustup na nalětnim koncerće zwučował. Lipki přednjesu zaso někotre nowe dźěćace spěwy – směmy wćipni być. Proby z dorostom stej staršej Lipce Sarah a Milena samostatnje nawjedowałoj. „Je rjenje wobkedźbować, kak kóždy – hač w Lipje abo pola Lipkow – swój nadawk zamołwiće a z wjeselom přewza“, so dirigentka Jadwiga Kaulfürstowa wjeseli. Dźak słuša wosebje tež angažowanym staršim, kotřiž su za čas probow z dźěćimi jejka debili abo kukawče twarili.
Stawizna Jakuba Pawluška hnuła
Na přednošk Eckharda Klimana pod titulom „Stawizna Jakuba Pawluška – zapaler a posledni zasudźeny, kotrehož su na Chróšćan Šibjeńcy wotprawili“ běše minjeny pjatk wječor dohromady 40 připosłucharjow do swjedźenskeje bróžnje Měrka Šołty we Wudworju přichwatało. Referent, wjesny chronist a wurjadny znajer stawiznow wokoliny, předstaji w róli rychtarja dóńt z Kozarc pochadźaceho Jakuba Kmjeća, kotryž so w swojim času do Pawluškec dwora w Baćonju woženi a so wot toho časa Jakub Pawluška mjenowaše.
Swjedźeń 650. róčnicy wuhódnoćili
Smjerdźečanska wohnjowa wobora je hromadźe z wjesnej radu tydźenja sobotu wšitkich wjesnjanow do tamnišeho kulturneho domu přeprosyła. Wjace hač sto zajimcow je přeprošenje sćěhowało, zo bychu zhromadnje na wulki swjedźeń składnostnje 650. róčnicy prěnjeho naspomnjenja delanskeje wjeski zhladowali. Jón běchu kónca awgusta a spočatka septembra zašłeho lěta woswjećili.
Na dwórnišću zhromadnje warili
Radwor. 25 sobudźěłaćerjow spěchowanskeje šule swjateho Jana klóštra Marijineje hwězdy zetka so minjeny pjatk w Radworskim Dwórnišću inkluzije. W zetkanišću witaše jich přijomna atmosfera a wuhotowanje swědčeše wo tym, zo tam tež na maličkosće dźiwaja. Wopyt so na kóždy pad wudani.
Zaměr wječora bě, zhromadnje warić, wječerjeć a so rozmołwjeć. Raphaela Wićazowa a Jěwa-Marja Chěžcyna wobdźělnikow witaštej. Z nimaj smy sej mjez druhim dom z móžnosćemi přenocowanja wobhladali. Snano móhła tu tež raz jedna z našich šulskich rjadownjow přenocować?
Blida běchu z receptami a přisłuškami za meni ze štyrjomi pojědźemi z wjele lubosću přihotowane. Wšitcy sobudźěłaćerjo so spěšnje rozsudźichu, hač chcedźa předjědź, poliwku, hłownu jědź abo dessert spřihotować. Wězo je na kóncu wšitkim zesłodźało, tak zo podachu so spokojni na dompuć. Organizaciskemu teamej so w mjenje wšitkich sobudźěłaćerjow cyle wutrobnje dźakuju.
Regina Lehmann, jednaćelka spěchowanskeje šule swj. Jana
Čiłe žiwjenje w serbskim internaće
Na poslednim štwórtku wulkeho róžka smy sej kapłana Pětra Mróza do Budyskeho internata na domyswjećenje přeprosyli. Zhromadźichmy so we wulkej klubowni k małemu nyšporej. Mócnje a połnje zaklinčachu kěrluše a modlitwy. Po tym přewodźachu młodostni kapłana po domje, zo by jim žohnowanje na stwine durje napisał.
W lońšim lěće smy w internaće někotružkuli rjanu akciju přewjedli, mjez druhim smy zhromadnje hrali, tykancy pjekli, kirbsowu poliwku warili abo reje za šulske zarjadowanja nazwučowali. Kaž kóžde lěto smy před hodownymi prózdninami adwentničku woswjećili. Loni je nas samo rumpodich wopytał – bjeze darow drje, za to pak „wobdari“ wšitkich z lóštnymi spěwami a hrami. Wosebje sym so wjeseliła, zo chcychu šulerjo hru „Activity“, kotruž běch namjetowała, w serbskej wersiji hrać. Zesłodźeli su nam tež naše samopječene poprjančki – te běchu so tónraz wosebje derje radźili.
Zhromadnje sej wulećeli
Seniorojo hodowničku woswjećili
Srjedu popołdnju je so wjace hač 70 seniorow w Grofic galeriji w Němcach na swoju lětušu hodowničku zešło. Carsten Schmidt, zastupowacy gmejnski předstejićel, wšitkich wutrobnje powita a podźakowa so za aktiwne sobudźěło we wubědźowanju wo titul „Najrjeńša gmejna w Sakskej“. Wón prošeše wo dalšu podpěru klětu hladajo na samsne wubědźowanje wjeskow na zwjazkowej runinje. Hordźe naspomni tež aktiwnu wjesnu młodźinu a zdźěli, zo su jědnaće nowych čłonow do młodźiny přiwzali. Tež předsyda wjesneho kluba Bernd Grofa dźakowaše so přitomnym a prošeše wo pomoc w přihotach na 50. wjesny festiwal. Wón přepoda senioram 200 eurow za hodowničku. Dźěći wjesneje pěstowarnje „Pumpot“ čakachu hižo w rjanych kostimach a zaspěwachu hodowne pěsnje. Po tym zahrachu stawizničku wo Čerwjenawce. Ze sylnym přikleskom so jim rentnarjo podźakowachu. Někotre pilne žony rozdźělichu potom kofej a wšitcy zhromadnje dachu sej wosušk, kotryž je Krabatowy mlokowy swět (MKH) z Koćiny sponsorował, słodźeć.
Kubłanska jězba do Choćebuza wjedła
30 čłonow Kamjenskeje župy „Michał Hórnik“ je so njedawno na kubłansku jězbu do Choćebuza podało. Župne předsydstwo je tradicionalne kónclětne a adwentne zarjadowanje z kubłanskej ekskursiju narunało. Spočatnje witaše hosći młodźinska koordinatorka župy Delnja Łužica Franciska Albertowa. Wona rozprawja wobdźělnikam wo serbskej kulturje a stawiznach Choćebuza. Delnjoserbsce wjedźeše wona skupinu po měsće. Při tym skedźbni wosebje na serbske wosebitosće, kotrež delnjołužisku metropolu charakterizuja.
Po słódnym zhromadnym wobjedźe wopytachu Serbski muzej. Tu Christina Kliemowa a jeje přichodna dźowka hosći po trajnej wustajeńcy a aktualnej keramiskej wustajeńcy Heidrun Bastianoweje wodźeštej. Wobě wědu wo mnohotnosći a rjanosći delnjoserbskeje kultury přeswědčiwje sposrědkowaštej, štož je wobdźělnikow wulce zahoriło.
Za kulisy manufaktury pohladali
Na lětušim wulěće Domowinskeje skupiny Šunow-Konjecy podachmy so do Mišna. Jónkrótny Mišnjanski pórclin wšak je po cyłym swěće derje znaty. Z kelko prócu a rjemjeslniskej wušiknosću jón přistajeni w manufakturje zhotowjeja, to smy na wopyće tam zhonili.
Zamołwići nas přez jednotliwe zhotowjenske wotrjady starodawneje manufaktury wodźachu, při čimž nam produkciske procesy znazornichu. W filmje tójšto wo stawiznach a wuwiću pórclina zhonichmy. Nimo toho w muzeju krasne wudźěłki z Mišnjanskeho pórclina wobdźiwachmy. W jednej z witrinow samo serbske figury – družku a brašku – wuhladachmy. Dopomnichmy so na wustajeńcu ze serbskimi figurami z Mišnjanskeho pórclina před lětami w Budyskim Serbskim muzeju. Po słódnym wobjedźe podachmy so na hród Albrechtsburg. Jón mjenuja tež „kolebku Sakskeje“. Na stawiznach bohaty blečk je sej kóždy po swójskim zajimje wotkrył.
