Južny Tirol Europu z dźiwadłom zwjazał

Je rano zahe, wokoło pjećich, jako mje honač wubudźi. Mje huška, poprawom sej myslach, zo je lěćo. Při woknje stejo wuhladam krasne módre hory ladinskich Dolomitow. Mła so pomału pozběhuje, wotkryje hłuboki doł. Łuki, na nich kruwy, deleka na dnje doła małe wjeski, trochu zdalene městačko. Paradiz. Je tak ćicho, zo słyšu muža w suso­dnej chěži smorčeć. Jeho honač wubudźił njeje. Pomału so słónčko přez kurjawu přetłóči. Na wjerškach horow błyskotaja prěnje pruhi złoteje swěcy. Swoje wokno mam w małej wjesce Brach. Nic wjace hač tři abo štyri statoki, studnja a drjewjany křiž při puću. Nimale kaž doma­.