Rozmołwa z wuměłskej nawodnicu chóra Łužyca Lubinu Žurec-Pukačowej

Delnjoserbski měšany chór Łužyca je sej w swojim skutkowanju hižo dawno dobre mjeno zdobył. Lubina Žurec-Pukačowa ćěleso wuměłsce nawjeduje. Alfons­ Wićaz je so z njej rozmołwjał.

Waš chór hižo 25 lět wobsteji. Wot lěta 1998 jón wuměłsce nawjedujeće. Kak byšće spěwne ćěleso hódnoćiła?

L. Žurec-Pukačowa: Za mnje je to něšto wosebiteho. Spočatnje běchmy měšany chór, a někotre lěta tež žónski. Tak dyrbjachmy jeho repertoire přeco zaso přepisać abo změnić, wot štyrihłósnych na třihłósne spěwy. Krok po kroku so naše ćěleso zaso na měšany chór wuwiwaše. Mam za dobru wěc, zo smy pře wšě lěta tajke wuwiće přetrali. Přeco je dale šło. Mjeztym smy woprawdźite zhromadźenstwo. Myslu sej, zo tole na wustupach pytnješ. Wšitcy naši čłonojo rady spěwaja.

Kotre městno zaběra chór Łužyca w kulturnym žiwjenju města Choćebuza a scyła w Delnjej Łužicy?