Awtor dźensa

Toni Ryćer

Što by sport był bjez zahoritych přiwisnikow? Někotryžkuli wuběrny wukon njehodźał so bjez podpěry přihladowarjow docpěć. Tež hdyž je to husto z wulkimi wudawkami zwjazane, wo trěbnym swobodnym času nochcu scyła rěčeć, jězdźa ludźo rady sta kilometry, zo bychu swojim idolam bliscy byli a jim přiwyskali. Podobnje budźe to w juniju, hdyž so Serbja do Južneho Tirola nastaja, zo bychu łužiskej koparskej mustwje pohonjeli. Wězo njeda so to přirunać z wulkimi wubědźowanjemi, kaž na přikład w zwjazkowej kopańcy abo w motorsporće, zmysł pak je samsny a na wotpowědnej euforiji njebudźe falować, toho sym sej wěsty. Nimo toho da so wulět do Italskeje zwjazać z dowolom w krasnej krajinje. Móžu to woprawdźe horco do­poručić. Znaju kónčinu wokoło Puster-Garder- a Ahrntala, hdźež so europeada wotměje, z někotrych zymskich dowolow. Bohužel njemóžu sobu. Sym runje w tym času na motorsportowych wubědźowanjach w Francoskej a Němskej zasadźeny.