Awtor dźensa

Jan Hrjehor

Punt sykaneho Pětra, nyšpor jutrońčku w Kulowje, kliny za skakanje a zababjeny běhar w Pěskečanskim lěsu – to su štyri hesła, kotrež su mje w zašłymaj tydźenjomaj zaběrali, a kotrež maja wšitke poćah k sportej a tuž tež k dźensnišej sportowej kolumnje.

„Jano! Sym ze Siegmarom, ty tla wěš, Wätzlichom, hišće před měsacom rěčał, a to je wón mi prajił, zo je sej wón duel Rakecy – Porchow we wokrjesnej wyšej lize wobhladał. ‚Cyle špatny niwow‘ je wón mi dźeń po tym na kromje hrajnišća při partiji Ramnow – Ralbicy prajił, a nětko je wón hižo zemrěty“, rozprawješe mi do jutrow Róžeńčan Stanij Suchi, kiž bě z Wätzlichom spřećeleny. Njetraješe dołho, to namakam w swojim mejlowym kašćiku powěsć sportoweho přećela Heinza Noacka z Wulkeje Dubrawy, kotryž so mi wuskorži, zo je něhdyša legenda Drohotki Ramnow a Dynama Drježdźany poprawom hišće raz z puntom sykaneho Pětra do Wulkeje Dubrawy na interview přijěć chcyła. Zeleny štwórtk pak je Siegmar Wätzlich na prawdu Božu wotešoł.