,,Što radosć rjeńšu dawa....“, hač měć prózdniny, dowol abo swobodne a směć činić, štož wjeselo čini. Haj, smy wosrjedź lěćnych prózdnin a tež sportowcy maja nimale wšitcy swój dowol abo přihotuja so hižo na nowu sezonu. Ći, kotřiž maja tróšku wjace fenki sebi přihot we wukraju popřeja, ći tamni wostanu doma abo znajmjeńša w bliskosći. Hłowna tema w kopańcy su tuchwilu jednanja, štó budźe w přichodźe w kotrym mustwje hrać, kelko budźe zasłužić a to najwažniše – kelko maš za noweho hrajerja płaćić abo kelko za předateho, snano tež jenož wupožčeneho, hrajerja dóstanješ. A to ći takle ličby wokoło wuši lětaja, wo statysacach eurow lědma hišće něchtó rěči, dźensa dźe jenož hišće wo miliony. A tam njeje žana hranica wjace data ... Koparjo su twora, z kotrejž so wikuje a dru­hdy maš zaćišć, zo so pomału wid na normalne pozhubi. W awgusće smy mudriši a dajmy so překwapić, w kotrym trikoće toho jednoho abo tamneho potom wuhladamy.