W Praskej knihowni Václava Havla staj wčera Čechaj Milan Hrabal a Leoš Šatava ze Serbomaj Janom Hrjehorjom a Matejom Dźisławkom diskutowałoj: „Serbska Łužica – špihelowy wobraz čěskeje duše a hordostny zaměr čěskeje wonkowneje politiki.“ Z moderatorom wječorka, Lukášom Novosadom, je so Marcel Brauman rozmołwjał.

Kak widźa nas Češa: jako njewobškodźenu socialnu idylku abo potłóčeneho słowjanskeho bratra, kotrehož dyrbiš wumóžić?

L. Novosad: Spřenja: Čěscy nacionalisća widźa Serbow jako škit přećiwo Němcam – smy Němcow wuhnali, potajkim móžemy so jeničce přez Serbow hišće z nimi rozestajeć. Zdruha: Eksistuje patetiski poćah mjez Čechami a Serbami – mamy podobne stawizny a widźimy so w druhich kaž w špihelu. Střeća: Naši ludźo pěstuja hordosć na Serbow, zo so woni najebać mału ličbu tak wo swoju rěč a kulturu prócuja.

A kotry wid na Čechow staj Serbaj-diskutantaj wam sposrědkowałoj?