Dźensa, na dźeń dokładnje před lětom, je prezident Putin ruske wójsko do susodneje Ukrainy pochodować dał. W Europje je agresija bjez runjeća po Druhej swětowej wójnje wudyriła. Wona je wulku militarizaciju zbudźiła, štož mjenowaše zwjazkowy kancler Scholz „přewrót časow“. Wójna je, dokelž je politika zaprajiła. Znowa jedyn lud wo swobodu swojeje domizny wojuje.

Z tym wšěm dyrbja ludźo na europskim kontinenće a tež we Łužicy wuwiće nazhonić, kotrehož bychu so mnozy radšo wzdali. To njepłaći jenož za ludnosći w Ukrainje načinjene njesměrne horjo. Hłuboko potrjechene su zdobom maćerje, mandźelske a swójby, kotrychž synow, mužow a nanow je ruski prezident na nje­trjebawšim bitwišću zwonka kraja do smjerće pósłał. Je tež młodych łužiskich maćerjow, kotrymž strach wo swoje dźěći spać njeda. Wšako ni­chtó njewě, hač so inferno bróni, na kajkežkuli wašnje, hišće dale do směra na zapad njewupřestrěje.