Póndźelu je Pawoł Šołta w Kulowje swoje 90ćiny woswjećił. Wulka syła gratulantow, dźakownych spěwarjow kaž tež serbskich, němskich a mjezynarodnych přećelow jemu k narodninam gratulowaše. Tež ja so jemu dźakuju za mnohe lěta połne žortnych wokomikow, sprawnych radow, zhromadneho spěwanja, ale tež dobrych rozmołwow a rozumnych diskursow. Přizamknu so gratulantam a přeju jemu do přichoda wězo dale krutu strowotu, zbožo, derjeměće a lóšt do ­hudźenja a słuchanja „dobreje muziki“, klasiskeje hudźby.

Pawoł Šołta studowaše po maturje wučerstwo a staraše so čas žiwjenja wo dobru hudźbnu atmosferu w Kulowskej kónčinje. Jeho kontakty sahachu tež do Grodka, Wojerec a Budyšina. Tam wšudźe je bóle znaty z přimjenom „Mozart“. Žadyn dźiw, wšako bě a je něhdyši wučer hudźby jara woblubowany! Ze swojim akordeonom a krasnym hłosom, ze swojimi pryzlemi we hłowje a na jazyku, ale tež ze swojej wědu a hudźbnymi zamóžnosćemi ludźi zahorja a wuběrnje motiwujo jich do spěwanja zapřija.