Mamy w Němskej snano přewjele swětoweho namrěwstwa UNESCO?

Berlin (SN/dpa). Połsta z titlom „swětowe herbstwo“ wot UNESCO wobkrućenych městnosćow mjeztym w Němskej mamy. Mjez nimi stej w Sakskej wot lěta 2004 Mužakowski park a wot 2019 Montanowy region Rudne horiny/Krušno­hoří, hromadźe z Čěskej. Hrody a parki w Podstupimje a Berlinje běchu 1990 prěni titul zjednoćeneje Němskeje. Prěnja tajka městnosć w Němskej, kotrejž bu připóznaće 1978 spožčene, bě Aachenska hłowna cyrkej. Mnozy sej mysla, zo je to rjenje a derje za wone městna. Njeje pak to snadź tróšku přehnate?

„Za Italskej a Chinu steji Němska nětko na třećim městnje lisćiny krajow. Za ćežko wot wójny zničeny kraj bjez spektakularnych dźiwow přirody zda so mi to jara horjeka być, wšojedne z kotreho měritka wuchadźeš“, měni Christoph Brumann z Maxa Planckoweho instituta za etnologiske slědźenje w Halle nad Solawu.

Kak čas jenož leći! Mjeztym mam hižo dlěje hač poł lěta swoje dźěłowe městno w Ludowym nakładnistwje Domowina. Wšědnje podawam so nětko rano zahe do Budyšina. W nakładni­stwje wjedźe mje puć po schodźišću horje hač na štwórty poschod, takrjec hač pod třěchu. Tam je moja dźěłarnja – stwička z nachilenymi sćěnami a małkim woknom. W rumnosći steja pisanske blido, stólc a k tomu ně­kotre kamory. Wjetši dźěl stwy pak je napjelnjeny z knižnymi polcami, na kotrychž so serbske knihi a knižki kopja. Mjeztym wěm, zo běchu stwu prjedy jako internu biblioteku lektorata ze serbskimi, zdźěla antikwariskimi knihami wužiwali – tajke potajkim nětko přeco hišće tu steja a mi při dźěle přez ramjo hladaja.