Kreibich-Nawka interne nadawki přewozmje
Budyšin (SN/JaW). Tuchwilna intendantka Serbskeho ludoweho ansambla (SLA) Judith Kubicec jeničku serbsku profesionelnu kulturnu instituciju definitiwnje wopušći (SN informowachu). To je direktor Załožby za serbski lud Jan Budar na naprašowanje našeho wječornika hišće raz wobkrućił. Nimo toho Budar na wčerawšej zawodnej zhromadźiznje w SLA sobudźěłaćerjam institucije dalše kročele w naležnosći rozłoži. Kaž z nowinskeje zdźělenki załožby wuchadźa, přewozmje hač k wotchadej Kubicec 31. julija a tak „hač do kónca hrajneje doby zastupjer intendantki Tomaš Kreibich-Nawka najwažniše interne nadawki“. Při tym ma so wón z intendantku wusko wothłosować.
FUEN fotowu protyku wudała
Pisane mjeńšiny
Łužiske wuměłstwo w dźěłarni
Budyšin (SN/bn). Za dźěłarnju „Tagwerk“ na Budyskej Sukelnskej chowa so multifunkcionalna městnosć za wuwiwanje, design a zhotowjenje najwšelakorišich produktow. Po koncepće „coworking space“ rumnosće wobhospodarjace towarstwo „Tagwerk – Dźěłań dźeń“ zajimcam zmóžnja, swoje ideje zwoprawdźić a so rjemjeslnisce wuspytać (SN rozprawjachu).
Najwjetša rumnosć je planowanski běrow runje tak kaž dobra stwa a biblioteka. Wotnětka słuži přidatnje jako wustajenišćo. „Hdźe je hranica mjez wuměłstwom a dźěłom wšědneho dnja?“, so čłonojo towarstwa na internetnej stronje tagwerk.space prašeja – a hnydom tež wotmołwja: „Tajkeje hranicy njeje!“
Aktualnje wustaja tam Biskopičanska tworjaca wuměłča Anja Herzog wjacore wolijowe a akrylowe mólby. Za nju je přehladka móžnosć, ze swojim skutkowanjom so prezentować a zdobom za swoje posłužby wabić, wustawkam a zasadźe „Tagwerk“ cyle wotpowědujo. Na naprašowanje zhotowja wona indiwiduelne, přećam kupcow přiměrjene twórby.
Wo chlěwje w bašće a ptačim kwasu
Wobstejnosće w zwisku z aktualnej pandemiju a wokomiknje njemóžne wustupy su kreatiwitu w Serbskim ludowym ansamblu pohonjeli. Wčera pokazachu prěni raz „Kofej w blidarni“, digitalnemu swětej přiměrjenu dokumentarisku retrospektiwu.
Serbska literatura bě jeho misija – Peter Čačko njeboh
Poprawom sym so nadźijała, zo jeho loni, w meji 2020, na Praskich knižnych wikach „Svět knihy“ zetkam. Chcych so z nim jako jednaćelka Ludoweho nakładnistwa Domowina słužbnje rozžohnować. Koronapandemije dla pak su wiki na nazymu přestorčili, potom je cyle wotprajichu. Nětko dyrbimy so z Petrom Čačkom, słowakskim přećelom Serbow, na přeco rozžohnować. W 85. žiwjenskim lěće je 6. februara w Bratisławje zemrěł.
Słownik frizišćiny online
Bräist/Bredstedt (SN/CoR). Sewjerna frizišćina rěkaja dialekty frizišćiny, kotrež na pobrjoze sewjerneje Friziskeje, na kupach Feer/Föhr, Öömrang/Amrum, Söl’/Sylće, na halligach kaž tež na Helgolandźe nałožuja. Nětko móžeš prawy přełožk tež online pytać a namakać. Friziska rada sekcija sewjer je online-słownik do interneta stajiła, a to pod adresu https://www.friesisch.net.
Sewjernofriziski online-słownik wobsahuje zběrku něhdźe 36 000 słowow, zapřijećow a rozjasnjenjow pobrjožneje friziskeje rěče (Mooringowy frasch). Je to wuslědk dołhych a intensiwnych prócowanjow. Projekt je Zwjazk financnje spěchował. Mały redakciski team chce nětko online-słownik stajnje polěpšeć. Pokiwy a namjety za polěpšenja su witane. Srjedźodobnje je planowane, dalše dialekty předstajić.
„Wjeselimy so, zo móžemy skónčnje friesisch.net zjawnosći spřistupnić. Přejemy wšitkim wjele wjesela při tym, sej frizisku rěč wotkrywać a ju wuslědźić“, praji předsydka friziskeje rady sekcije sewjer/Frasche Rädj Ilse Johanna Christiansen.
Wo knihach a kniharni (12.02.21)
Lube čitarki, lubi čitarjo, kiž, byrnjež naša kniharnja dale nochcyjo zawrjena była, swěru serbske knihi kupujeće, hdy sće poprawom posledni raz baseń Ćišinskeho čitali? Ow, njewěm so dopomnić, drje wjetšina z Was nětkle sćicha přiznaje. A ta abo tamny budźe stonać: Ach, toh‘ Ćišinskoh tla njezrozumiš. Ale to njetrjechi, kaž nam znazornjeja sćěhowace štučki z basnje „W zymje“ z cyklusa „Za ćichim“:
Zemja błyskoce so w čistej pyše,
hdyž so hwězdy z njebjes saja běłe.
Kerki, štomy jako w meji kćěja,
zasłyšeć pak njeje mejskich pěsni.
Sněh so wodnjo, w nocy saje, saje –
we wsach, na pućach so knjejstwa přima.
Sankow, smykawow so hólčec přima,
běha, brodźi po sněhowej pyše.
Njech tež wječor doma swar so saje,
přeměrić te sepje dyrbi běłe;
a móc w lodowej so hrěje pěsni,
módre, čerwjene zo lica kćěja.
Połne běłych róžow wokna kćěja,
hdyž do běłych barbow zyma přima.
Wonka na sanjach so lubi pěsni,
k lóštnej rejce spěwa běłej pyše.
Zajac za włosy so drapa běłe,
hdyž na kožušk hońtwjer z třělby saje.
Hdyž so saje sněh a běłe wonka
wšo a wokna kćěja w zymnej pyše,
stwička přima mje, sym dobry pěsni.
Wuraz zwjazanosće
Wjacore lěta hižo pućuje Konječan Markus Bjeńš mjez Łužicu a Južnej Afriku. Tuchwilu je wón zaso tam a přebywa w měsće Durban. W sćěhowacym rozmysluje Markus Bjeńš wo motiwach čłowječeho jednanja. Z tym zahaja Serbske Nowiny rjad přinoškow k socialnym temam, kotrymž so wón wěnuje.
Jako so loni krótko po wudyrjenju korony ludźo do kupnicow nawalichu, zo bychu hoberske mnóstwa nuznikoweje papjery a zežiwidłow nakupowali, bě stajnje zaso słyšeć namołwa k solidariće. Pomhało to njeje. Kupcy, kotřiž njeběchu spěšni dosć stejachu před prózdnymi polcami. Jich bě koza liznyła.
