Něhdźe 22 000 ludźi je zarjadowanja 29. Choćebuskeho filmoweho festiwala (CFF) wopytowało. Přehladka za wuchodoeuropski film skónči so wčera wječor po šěsć dnjach a wjace hač 200 pokazkach najwšelakorišich produkcijow.
Šunow (BW/SN). Z dołho trajacym wutrobnym přikleskom mytowaše sobotu wječor w Fabrikskej hospodźe premjerny publikum hrajny wukon Serbskeje lajskeje dźiwadłoweje skupiny Šunow-Konjecy. Akterojo na jewišću a za nim wokoło předsydy Daniela Wjenka běchu přihladowarjow přewšo přijomnje zabawjeli. Premjerny wječor bě wupředaty, tež wčera popołdnju bě ze 170 ludźimi wšěch generacijow, kotřiž běchu tež z Wotrowa, Miłoćic a druhdźe přijěli, Šunowska hospoda jara derje pjelnjena.
To dyrbiš zmištrować: Kóždej dwě lěće předstaja lajska dźiwadłowa skupina Šunow-Konjecy nowu serbsku dźiwadłowu hru. Derje, zo dóstawa za to pjenježnu podpěru Załožby za serbski lud a zo jej gmejna Ralbicy-Róžant rumnosće za póndźelne proby na starej šuli w Konjecach přewostaja. Wažnej to wuměnjeni. Najnowša serbskorěčna prapremjera delanskich hrajerjow žněješe sobotu znowa wulki wuspěch, kotryž su po tym při přijomnej bjesadźe z kwasnej wječerju a rejemi zhromadnje z publikumom woswjećili. „Smy kaž wulka swójba“, rjekny wčera hrajer Rajmund Čórlich. Kompliment, kiž dźensa husto njesłyšiš. Skupina dźiwa na zhromadnosć, přewjeduje hodownički a sej tež raz wuleći. Jewišćowe hry sej sami wupytuja a je tež sami do maćeršćiny přełožeja. Tak słyšiš z jich hubow prawu bursku a awtentisku serbšćinu kaž lědma hdy. A wěrće mi: Je hotowe wjeselo jim připosłuchać. To njesměli skomdźić!
Bianka Wjeńcyna
Budyšin (SN). Pod hesłom „Basnje, basnje, basnje“ wotměje so klětu 2. koło literarnych dźěłarničkow, za kotrež móža so zajimcy hižo přizjewić. Dźěłarnički wuhotuje Załožba za serbski lud z podpěru Ludoweho nakładnistwa Domowina a Zwjazka serbskich wuměłcow.
Pod nawodom Lubiny a Dušana Hajduk-Veljković budu so w lěće 2020 intensiwnje z basnjemi zaběrać. Prěnju cyłodnjowsku dźěłarničku přewjedu sobotu, 29. februara w Budyšinje. Tam chcedźa w małym kole teksty wobsahowje, formalnje a rěčnje předźěłać kaž tež wšelake impulsy do dalšeho pisanja dać.
Přizjewić móža so wšitcy, kotřiž bychu rady serbsku literaturu wobohaćili, njejsu pak hišće swójsku serbsku knihu wudali. Zajimcy maja štyri do wosom njewozjewjenych basnjow zapodać a je z e-mejlku na pósłać. Hač do 10. januara 2020 je hišće móžno so přizjewić. Lětsa w měrcu bě Lubina Hajduk-Veljkovićowa prěnju cyłodnjowsku literarnu dźěłarničku poskićiła. Je to dalewjedźenje poskitkow, kajkež běchu hižo spisowaćeljo kaž Jurij Koch abo Kito Lorenc wotměwali.
Lědy (PBe/SN). Časowu jězbu do 19. lětstotka dožiwichu zajimcy tele dny w muzeju pod hołym njebjom na Lědach (Lehde). Tehdy njebě hišće wotwidźeć, zo so z přizamknjenjom Lubnjowa (Lübbenau) na železnisku syć syły turistow do błótowskeje wsy nawala. Dyrbjachu-li sej ludźo něhdy wobćežnje z póstowej kuču do Błótow dojěć, docpě je Berlinjan z ćahom za dwě do tři hodźiny. Jeničce lěto trjebachu za twar čary Berlin–Zhorjelc, kotruž su 1866 wotewrěli.
Rozmach dožiwi turistiske zwičnjenje Błótow přez Theodora Fontanu, kiž pisaše wo nich w swojim 1859 wozjewjenym „Pućowanju po marce Braniborska“. Tež rozprawy Lubnjowskeho wučerja Paula Fahlischa w Berlinskich nowinach wo žiwjenju Błótowčanow, wo jich narodnej drasće a tradicijach zbudźichu tehdy tohorunja wulku wćipnotu.
Choćebuz (SN/CoR). W přitomnosći patrona 29. Choćebuskeho filmoweho festiwala (CFF), zwjazkoweho ministra financow a wicekanclera Olafa Scholza (SPD), su wčera wječor w tamnišim statnym dźiwadle lětušu filmowu přehladku zahajili. Z hosćom běštaj nimo toho tež předsyda kuratorija CFF Matthias Platzeck a filmowy team wotewrjenskeho paska „Smuggling Hendrix“ wokoło režisera Mariosa Piperidesa.
„Kónc zymneje wójny bě zdobom započatk Choćebuskeho filmoweho festiwala. Wot lěta 1991 je so wón na jedyn z nawjedowacych festiwalow swěta wuchodoeuropskeho filma wuwił“, praji Olaf Scholz. „Hoberske změny w krajach wuchodneje Europy su na dotalnych filmowych lětnikach runje tak wulki zaćišć zawostajili kaž so na hnujace wašnje wotbłyšćowali. Tež lětuše přinoški dadźa přihladowarki a přihladowarjow znowa intensiwnje so wobdźělić na žiwjenju protagonistow na mjezy wuchoda a zapada 30 lět po powalenju murje.“
Čorny Chołmc/Malešecy (UH/CRM/SN). Hnydom na dwěmaj městnomaj Hornjeje Łužicy su zajimcy minjeny kónc tydźenja prěni raz nazymski koncert dožiwili – w Malešanskim hosćencu „Wódny muž“ zarjadowa Załožba za serbski lud tajki zaso raz po wjelelětnej přestawce a w Čornochołmčanskim Krabatowym młynje scyła prěni króć.