Fararka Antje Schröcke je dźewjeć lět w Slepjanskej kónčinje jako dušepastyrka a poradźowarka za potrjechenych brunicoweje jamy skutkowała. Wo wobsahach jeje dźěła a planow je so ­Andreas Kirschke z fararku rozmołwjał.

Što Was hladajo na rozžohnowanje jima?

A. Schröcke: Začuwam wulku dźakownosć. Rozžohnowanska Boža słužba 24. měrca w Slepjanskej wosadźe bě jara hnujaca. Wjetši dźěl ludźi, kotřiž su přišli, znajach ze wšelkich gremijow a z wosady. Z mnohimi mějach wosobinsce činić. To je mje česćiło, zo sej prajach: „Sym ludźi woprawdźe w jich wotpowědnych žiwjenskich situacijach docpěła.“

Čehodla nětko po dźewjeć lětach skutkowanja tu přestanjeće?

A. Schröcke: Tuchwilne zrěčenje by klětu nalěto wuběžało. Tak bě načasu sej něšto­ noweho pytać a nańć. Trjebam nowe wužadanje.

Kak sće w Slepjanskej wosadźe přistup k ludźom dóstała?