Keramikarka-wučerka Marija Šołćic-Touvenot bydli hižo tójšto lět w francoskim měsće Nancy, hdźež tam we wuměłstwowej scenje sobu skutkuje. Tamniše typiske wuhotowanje domow je jej nastork dało rozmyslować, hač njehodźi so tež w Serbach podobna swójbna wuhotowanska kultura wuwiwać. Z rodźenej Konječanku je so Cordula Ratajczakowa rozmołwjała.
Što so Wam na Nancyju konkretnje lubi?
M. Šołćic-Touvenot: Nancy je mjez druhim znate za wilowu štwórć, w kotrejž su sej wobydlerjo spočatk 20. lětstotka swójbne domy w młodźinskim stilu twarić dali. Na nich napadnje, zo ma kóždy swój wosobinski stil, a to hłownje jónkrótneho dekora dla. Jedna fasada je na přikład pyšena z winom, tamna ze žołdźemi a dalša z róžemi. Tak je kóžda swójba tež wosebitu pyšensku formu za sebje našła. Hladajo na to zrodźich mysličku, hač njemóhli so tež we Łužicy wot toho inspirować dać? W Serbach je dźě z wašnjom, swójsku chěžu měć. Čehodla njemóžemy krok dale hić? Kóžda swójba móhła sej tež swój wosebity dekor abo enblem za dom a dalše wěcy wuwiwać dać.
Kak to měniće?
