Radworčanka Janka Pawlikec pisa tuchwilu swoje bachelorske dźěło we wobłuku wosebiteho studija – sinologije, potajkim chinskich wědomosćow. Što je Serbowka za čas studija skerje njewšědneho předmjeta dožiwiła, wo tym je so Jan Bogusz z njej rozmołwjał.

Hdy a kak bu twój zajim za wosebity studijny směr zbudźeny?

J. Pawlikec: Azija, wosebje chinšćina a japanšćina su mje hižo wot dźěćatstwa wabili. Tak zdaše so te­hdy tež mi cuza rěč być kaž hódančko, kotrež chcych rady wuhódać. Po maturje započach tuž w Lipsku sinologiju studować. Prěnjorjadnje zaběram so ze chinskej rěču, kaž tež kulturu a stawiznami kraja. Mój zaměr potajkim je, chinsku kulturu zro­zumić a wědźeć, kak z njej wobchadźeć. To drje je naročne, ale zdobom chětro zajimawe a wobradźa mi wulke wjeselo.

Sy jedyn semester w Chinje a jedyn na ­Taiwanje studowała. Kotre nazhonjenja sy tam zběrała?