Prěni festiwal SubSorb z kaleidoskopom fasetow „serbskeje subkultury“ dohromady něhdźe 400 wopytowarjow přiwabił

Pokazać, zo je „serbska kultura wjace hač ryzy folklora“, bě zaměr prěnjeho festiwala SubSorb, kotryž je so wot 19. do 21. januara we Wojerowskej Kulturnej fabrice (Kufa) wotměł. Zarjadowanje je Daniel Häfner ze swojej Strategiskej poradźowarnju na nastork wjacorych wuměłcow, towarstwow a iniciatiwow koordinował. Program zarjadowanja wopřijimaše koncerty, dźěłarnički, předstajenja filmow a rozmołwne koła kaž tež wustajeńcu a na fasadu Kufa projicěrowanu widejowu instalaciju.

Skerje připadnje je sej Peter M. Hoffmann dawny tworićelski són zwoprawdźił

Peter M. Hoffmann je so 1968 w Lipsku narodźił. Studowaše stawizny wuměłstwa a kulturne wědomosće. Wot lěta 1997 dźěła jako swobodny ilustrator, rysowar comicsow a awtor – mjez druhim za časopis Die Zeit a nowinu Süddeutsche Zeitung. W nadawku naposledk mjenowaneje ilustrowaše seriju artiklow z rešeršemi wo tak mjenowanych „Panama Papers“, kotraž bu z Mytom Pulitzera wuznamjenjena. W lěće 2022 je wón za wustajeńcu „NSK – Nowe serbske wuměłstwo“ w Lipsku seriju plakatow z elementami serbskeje mytologije stworił. W samsnym lěće je swoje twórby tež w kulturnym klubje Telux w Běłej Wodźe wustajał.

Serbska mytologija fascinuje

K połstatym posmjertninam texaskeje slědźerki a kulturnicy Lillie Moerbe Caldwell

Při tragiskim njezbožu z awtom zemrě 15. februara 1974 Lillie Moerbe Caldwell w Bridge City w Texasu. Hromadźe z mandźelskim bě so na jězbu do města podała, zo byštaj sej wšelake wěcy za złoty kwas wobstarałoj, kotryž chcyštaj kónc měrca woswjećić. Po puću jeju wulki zliwk překwapi a awto so do přidróžneho kanala wali. Muž zamó so wuchować, mandźelska pak so zatepi. Swój ­posledni wotpočink namaka na kěrchowje w ródnym Serbinje. W nekrologu w Rozhledźe pisaše dr. Jan Cyž wo njej, zo bě „nahladna wosoba w Texasu“ a „wulka lubowarka a hajićelka serbskich ludowych tradicijow“ była.

Serbskeho pochada

W serbskej literaturje chowaja so mnohe drohoćinki, na kotrež znowa skedźbnić je trjeba, zo njebychu so pozabyli. Wotpowědne impulsy chce awtorka

serbskim čitarkam a čitarjam z rjadom „Znowa čitała“ dawać.

Hdy sym prěni raz w jednej ze stružnych wjeskow była – kaž je Kito Lorenc mje­nuje –, wjace njewěm. Snano před nimale 60 lětami z dźěćacym dźiwadłom Serbskeho lajskeho dźiwadła, w kotrymž tehdy sobu hrajach? Abo tola wjele pozdźišo z cyłej swójbu na kupanju w Brězowskim jě­zorje? Znajmjeńša so hišće ­rady dopominam na kwas w Rownom, na kotryž bě nas Leńka Nowakowa přeprosyła (zo by mój mandźelski fotografował), na nakładniske čitanja a literarne kermuše, na serbske kemše a ewangelske cyrkwinske dny w Slepom.